Une enfant

Een kind

Une enfant

Een kind, een kind van zestien jaarUne enfant, une enfant de seize ans
Een kind van de lenteUne enfant du printemps
Liggend op de weg…Couchée sur le chemin…

Ze woonde in zo'n buurtElle vivait dans un de ces quartiers
Waar iedereen rijk is als de pestOù tout le monde est riche à crever
Ze had haar ouders verlatenElle avait quitté ses parents
Om een jongen te volgen, een bohemienPour suivre un garçon, un bohème
Die zo goed 'ik hou van je' kon zeggenQui savait si bien dire "je t'aime"
Het werd ontroerendÇa en devenait bouleversant
En hun twee zonnige hartenEt leurs deux coeurs ensoleillés
Vertrokken zonder adresPartirent sans laisser d'adresse
Neem alleen hun jeugd meeEmportant juste leur jeunesse
En de zoetheid van hun zondeEt la douceur de leur péché

Een kind, een kind van zestien jaarUne enfant, une enfant de seize ans
Een kind van de lenteUne enfant du printemps
Liggend op de weg…Couchée sur le chemin…

Hun harten kenden geen seizoenenLeurs coeurs n'avaient pas de saisons
En wilden geen gevangenisEt ne voulaient pas de prison
Beiden leefden van dag tot dagTous deux vivaient au jour le jour
Nooit op dezelfde plekNe restant jamais à la même place
Hun harten hadden ruimte nodigLeurs coeurs avaient besoin d'espace
Om zo'n liefde te bevattenPour contenir un tel amour
Haar heden en haar toekomstSon présent comme son futur
Was die prachtige liefdeC'était cet amour magnifique
Die haar wiegde als een liedQui la berçait comme d'un cantique
En haar ogen in de azuurblauwe lucht deed verliezenEt perdait ses yeux dans l'azur

Een kind, een kind van zestien jaarUne enfant, une enfant de seize ans
Een kind van de lenteUne enfant du printemps
Liggend op de weg…Couchée sur le chemin…

Maar haar liefde was te grootMais son amour était trop grand
Te groot voor de ziel van een kindTrop grand pour l'âme d'une enfant
Ze leefde alleen voor haar hartElle ne vivait que par son coeur
En haar hart creëerde een wereldEt son coeur se faisait un monde
Maar God accepteert geen wereldenMais Dieu n'accepte pas les mondes
Waarvan Hij niet de Schepper isDont il n'est pas le Créateur
Liefde was hun enige feestmaalL'amour étant leur seul festin
Hij verliet haar voor wat kruimelsIl la quitta pour quelques miettes
Toen trok haar leven zich terugAlors sa vie battit en retraite
En het kind leerde de honger kennenEt puis l'enfant connut la faim

Een kind, een kind van zestien jaarUne enfant, une enfant de seize ans
Een kind van de lenteUne enfant du printemps
Liggend op de wegCouchée sur le chemin
Dood!...Morte!...
Ahaaa…Ahaaa…