Traducción generada automáticamente

Sigmundskvadet
Enslaved
Sigmundskvadet
Í føroyum búðu høvdingar tveir
Tróndur og sigmundur itu teir
Noregs menn! Dansið væl í stillum
Stilli tykkum allar
Riddarar, noregs menn!
Dansið væl í stillum
Sigmundur búði skúvoy á
Tróndur búði við gøtuvág
So grammur var tróndur, hann hugsar ilt
Sigmundur hevur vár’ veitslu spilt
Tróndur hann situr í sínari lon
Tit heintið mær sjúrða tollaksson
Tit heintið mær gutta og láa tór
Snarliga boð eftir teimum fór
Inn komu garpar og søgdu so
Hvat vilt tú, tróndur, tú sendi oss boð?
Eg havi sent tykkum boðini tey
At tit skulu hjálpa til sigmunds deyð
Tit hvessið spjót, tit hvessið knív
Tað skal galda sigmunds lív
Hetta mítt ráð man vera gott
Vit skulu herja á hann á nátt
Teir samlaðu saman sveinar og menn
Og gingu til strandar allir í senn
So sigldi tróndur skúvoyarfjør
Skútan bognaði sum ein gjør
So myrk var náttin, og skútan gegg
So blíðan byrðin tróndur fekk
Myrk var náttin, og skútan rann
Teir hildu beint mót skúvoy fram
Eingin vardi, teir komu hartil
Alt gekk til, sum tróndur vil
Skramblaðu teir við vápnum hart
So hurðar gingu í smildur snart
Sigmundur vaknar úr svøvni brátt
Hvør brýtur inn á meg í nátt?
Hann, sum brýtur tínar dyr
Tað er tann maður, tú háaði fyrr
Sigmund helt sítt svørð ímót
Fimm fullu høvur á tróndar fót
Sigmundur høggur av makt og vold
Trý fullu høvur á tróndar skjold
Tróndur hann var til ilsku fús
Tit setið nú eld á sigmunds hús!
Sigmundur talar til frænda sín
Nú má eg rýma av húsi mín’
Einar úr suðuroy, hans frændi tór
Eingin annar við sigmundi fór
Sigmunds hústrú stendur við vegg
Tú hoyr meg, tróndur gøtuskegg
Stríðist tú móti konu og børn
So ert tú grískari enn ein bjørn
Tit sløkkið eld, tit stingið inn knív!
Eg stríðist bert um sigmunds lív
Tróndur vendi borgini frá
Beint ímót’ sum sigmundur lá
Tróndur hevði so fyri orð
Eg kenni royk av sigmunds sporð
Tróndur biður teir hava mót
Eg kenni royk av sigmunds fót
Teir gingu fram um grøna lund
Teir dvøldust við gjónna eina stund
Sigmundur sær um gjónna brá
Steingríms høvur á vølli lá
Sigmundur aftur um gjónna sprakk
Svørðið úr hans hondum stakk
Sigmundur flýddi á oynna norð
Tróndur hevði tá manndómsorð
Sigmundur kastaði í havið seg
Einar og tóri sama veg
Tá Ið tróndur hetta sá
Aftur at báti skundar hann tá
Aftur at báti skundar hann tá
Men ikki kundi hann sigmundi ná
Svimja teir tríggir við miklari ferð
Sum streymur harður á firði er
Tórur aftur um seg sá
Nú tekur einar at dragna frá
Sigmundur gjørdi sær tann ómak
Hann legði einar á sítt bak
Tórur rætti sigmundi hond
Nú hevur einar givið upp ond
Sigmund slepti einar’ av
Suðuroyarfjørður varð hans grav
Sigmundur svimur og frændi hans
Enn er fjórðingur eftir til lands
Tórur legði seg bylgju ímót
Nú eri eg givin í hond og fót
Tú svim til lands, legg einki í meg!
Eg eri farin, men redda teg
Svaraði sigmund’, í sjónum sat
Ei, mín frændi, skiljast vit at
Vit vóru saman í mangari ferð
Ei mín frændi, skiljast vit her
Sigmundur var í orðum trygg’
Hann legði tóra á sín rygg
Sigmundur svimur av allari makt
Nú hava vit at landi lagt
Brimið tað brýtur sum boðaslóð
Tað tóra niður at botni dró
Sigmundur var ein menskur mann
Men ikki bóru beinini hann
Tá hann hevði svomið tann veg so lang
Hann legði seg stillan niður í tang
Torgrímur átti sandvík fyrr
Hann sá ein morgun út fyri dyr
Torgrímur hugdi mót tara út
Eg meini, eg síggi ein reyðan klút
Tórgrímur talar til dreingir tveir
Tit vitið, um har er nakað meir
Inn koma dreringir og siga frá
Stórur maðu rí tara lá
Ein stórur maður í tara lá
Ongum líkari enn sigmund’ at sjá
Torgrímur tók sær øks í hond
So fór hann til sjóvarstrond
Torgrímur niður í taran sær
Maktarleysur lá sigmundur har
Torgrímur talar til sveinar sín’
Gullringur sigmunds skal vera mín!
Dreingir, tit haldið mær í hans hár
Meðan eg gevi honum banasár
Dreingir, tit haldið (í) hans hár í topp
Meðan eg skilji høvur frá kropp’
Dreingirnir hildu í hans hár
Meðan hann gav honum banasár
Dreingirnir hildu (í) hans hár í topp
Meðan hann skilti høvur frá topp
Gullringin bóru teir heim til hús
Men kroppin gróvu teir í sand og grús
Ein slíkan enda sigmundur fekk
Hans líki ei í føroyum gekk
La balada de Sigmund
En las Islas Feroe vivían dos jefes
Tróndur y Sigmundur, los dos
¡Hombres de Noruega! Bailen bien en silencio
Manténganse en calma todos
Caballeros, hombres de Noruega
Bailen bien en silencio
Sigmundur vivía en Skúvoy
Tróndur vivía junto a Gøtuvág
Tan valiente era Tróndur, él piensa mal
Sigmundur ha arruinado nuestra fiesta
Tróndur se sienta en su sala
Ustedes me llaman Sjúrða Tollaksson
Ustedes me llaman chicos y muchachas
Pronto llegaron las invitaciones
Entraron los valientes y dijeron así
¿Qué quieres, Tróndur, nos enviaste un mensaje?
He enviado los mensajes
Para que ayuden en la muerte de Sigmund
Afilen las lanzas, afilen los cuchillos
Eso salvará la vida de Sigmund
Este es mi consejo, será bueno
Iremos a atacarlo esta noche
Reunieron a los chicos y hombres
Y fueron todos juntos a la playa
Así zarpó Tróndur hacia Skúvoyarfjør
El barco se inclinaba como una hoz
Tan oscura era la noche, y el barco avanzaba
Tróndur se acercaba directamente a Skúvoy
Nadie los vio, llegaron hasta allí
Todo salió como Tróndur quería
Lucharon con armas fuertes
Pronto las puertas se abrieron
Sigmundur se despertó de repente
¿Quién entra en mi casa esta noche?
Él, que rompe tus puertas
Es el hombre a quien antes has insultado
Sigmund sacó su espada
Cinco cabezas completas en el pie de Tróndur
Sigmundur cortó con fuerza y poder
Tres cabezas completas en el escudo de Tróndur
Tróndur estaba ansioso por la maldad
¡Ustedes ahora prenden fuego a la casa de Sigmund!
Sigmundur habla a su pariente
Ahora debo huir de mi casa
Einar de Suðuroy, su pariente Tór
Nadie más fue con Sigmund
La esposa de Sigmundur está junto a la pared
Escúchame, Tróndur, barba de la calle
Si luchas contra mujeres y niños
Eres más cruel que un oso
Apaguen el fuego, claven el cuchillo
Solo lucho por la vida de Sigmund
Tróndur giró la ciudad
Directamente hacia donde yacía Sigmund
Tróndur había dicho antes
Puedo oler el humo de las espuelas de Sigmund
Tróndur les pide que se preparen
Puedo oler el humo de los pies de Sigmund
Caminaron por el prado verde
Se detuvieron junto a un arroyo
Sigmundur mira hacia el arroyo
La cabeza de Steingrím yace en el campo
Sigmundur vuelve sobre el arroyo
La espada salió de sus manos
Sigmundur huyó hacia el norte
Tróndur había pronunciado palabras de honor
Sigmundur se arrojó al mar
Einar y Tór hicieron lo mismo
Cuando Tróndur vio esto
Corrió de vuelta al bote
Corrió de vuelta al bote
Pero no pudo alcanzar a Sigmund
Nadaron los tres con gran esfuerzo
Como una corriente fuerte en el fiordo
Tórur vio hacia atrás
Ahora Einar comienza a alejarse
Sigmundur se hizo un esfuerzo
Puso a Einar sobre su espalda
Tórur extendió su mano a Sigmund
Ahora Einar ha renunciado
Sigmund soltó a Einar
El fiordo de Suðuroy fue su tumba
Sigmundur nada con su pariente
Aún queda un cuarto de tierra
Tórur se enfrentó a las olas
Ahora estoy entregado de pies y manos
Nada a tierra, no te preocupes por mí
Estoy perdido, pero te salvaré
Respondió Sigmund, sentado en el mar
No, mi pariente, debemos separarnos
Hemos estado juntos en muchos viajes
No, mi pariente, nos separamos aquí
Sigmundur fue fiel a sus palabras
Puso a Tór sobre su espalda
Sigmundur nada con todo su poder
Ahora hemos llegado a tierra
Las olas rompen como un camino de mensajes
Tór lo arrastró hasta el fondo
Sigmundur era un hombre humano
Pero sus huesos no fueron llevados
Cuando había nadado tanto
Se acostó tranquilo en las algas
Torgrímur tenía la bahía de arena antes
Una mañana vio por la puerta
Torgrímur miró hacia el mar
Creo que veo un paño rojo
Torgrímur habló a dos jóvenes
Saben si hay algo más allá
Entraron los jóvenes y contaron
Un gran hombre yacía en la arena
Un gran hombre yacía en la arena
Nadie se parecía más a Sigmund
Torgrímur tomó un hacha en la mano
Y fue a la orilla del mar
Torgrímur se sumergió en el alga
Sigmundur yacía impotente allí
Torgrímur habló a sus jóvenes
El anillo de oro de Sigmund será mío
Jóvenes, sosténganme su cabello
Mientras le doy heridas mortales
Jóvenes, sosténganme su cabello en la parte superior
Mientras separo la cabeza del cuerpo
Los jóvenes lo sostuvieron por el cabello
Mientras él le daba heridas mortales
Los jóvenes lo sostuvieron por el cabello en la parte superior
Mientras él separaba la cabeza de la parte superior
Llevaron el anillo de oro a casa
Pero su cuerpo lo enterraron en arena y grava
Así terminó Sigmund
Su cuerpo no fue enterrado en las Islas Feroe



Comentarios
Envía preguntas, explicaciones y curiosidades sobre la letra
Forma parte de esta comunidad
Haz preguntas sobre idiomas, interactúa con más fans de Enslaved y explora más allá de las letras.
Conoce a Letras AcademyRevisa nuestra guía de uso para hacer comentarios.
¿Enviar a la central de preguntas?
Tus preguntas podrán ser contestadas por profesores y alumnos de la plataforma.
Comprende mejor con esta clase: