Liti Kjersti

Liti Kjersti ho var seg så liti et viv, Brunfolen løyper lett.
Ho kunne ikkje råde sitt unge liv. Med det regnar og det bles.
For langt nord i fjello, djupt under hello der leikar det.

Velkomen Bergjekongen, heim til min, Brunfolen løyper lett.
No hev eg bryggja og blanda vin. Med det regnar og det bles.
For langt nord i fjello, djupt under helle der leikar det.

Dei gav henne drikke av raude gull honn, Brunfolen løyper lett.
Dei slept der nedi tri villar kônn. Med et regnar og det bles.
For langt nord i fjello, djupt under hello der leikar det.

I bergjet vil eg leva og der vil eg døy, Brunfolen løyper lett,
Og der er eg Kongjen festarmøy, hu det regnar og det bles,
For langt nord i fjello, djupt under hello der leikar det.