Jiao Huan Yu Sheng

Ruilen van Leven

Jiao Huan Yu Sheng

een eenzame kat die naar de regen luistertgūdān tīng yǔ de māo
kijkend naar de tijd die in stukken breektwǎng shíjiān lièfèng lǐ kàn dàole wǒ
het andere deel van mij buiten de bliksemléidiàn jiāojiā zhī wài de lìng yīxiē wǒ

na de mistige stilte spring ik in de vlakke ruimtewūyún jìngzhǐ yǐhòu tiào jìn píngxíng shíkōng
jij en ik tijdens onze reisnàxiē wǒ lǚxíng zhōng de nǐ wǒ
herinneringen die chaotisch rondzwervenhuíyì húluàn chuānsuō zhuìluò

ruilen van leven is ik, niet ik, pijn en vreugdejiāohuàn yúshēng shì wǒ fēi wǒ kǔ yǔ lè
want na de regen is er altijd een heldere luchtyīn tiān zhīhòu zǒng yǒu xù mìng de qíngkōng
als we al die hoeken omdraaien en stil blijven staanrúguǒ wǒmen jǐjīng zhuǎnzhé jiéjú yīyàng bù dòng
is het ook geen spijt van deze scheidingyě cái suàn wúkuì zhè fēn hé

de schaduw van de zeedìngwèi xīn hǎi de máo
laat de tijd stilvallen als een langzame bewegingràng shíjiān tíngdùn de xiàng màn dòngzuò
jij zegt dat het lot slecht is, maar gelukkig ben ik bij jounǐ shuō mìngyùn hěn huài ba xìnghǎo yǒu wǒ

als er geen toekomst is, als er geen vlakke ruimte isrúguǒ méiyǒu yǐhòu rúguǒ píngxíng shīkòng
zijn die verschillende levens van mijnàxiē wǒ bùtóng rénshēng de wǒ
hoe zal ik dan huilenhuì yǐ shénme fāngshì kūguò

ruilen van leven is ik, niet ik, pijn en vreugdejiāohuàn yúshēng shì wǒ fēi wǒ kǔ yǔ lè
want na de regen is er altijd een heldere luchtyīn tiān zhīhòu zǒng yǒu xù mìng de qíngkōng
als we al die hoeken omdraaien en stil blijven staanrúguǒ wǒmen jǐjīng zhuǎnzhé jiéjú yīyàng bù dòng
is het ook geen spijt van deze scheidingyě cái suàn wúkuì zhè fēn hé

wolken wachten, de wind wacht, dromen wachten, de tijd wacht op watyún děng fēng rén děng mèng ài niǎnguò shíguāng děng shénme
ik kan niet stoppen, niemand kan de tranen tegenhouden, wie is er net zo rood als ikjì bù zhù rèn bù chū lèiyǎn zhōng shéi yīyàng liǎnhóng

wacht tot jij zegt, wacht tot ik zeg, één wachten is een heel universumděng nǐ shuō děng wǒ shuō yī děng jiùshì yīgè yǔzhòu
de zon komt op, de maan zakt, echte liefde verwisselt met eenzaamheidrì shēng huàn yuè luò zhēn’ài huàn jìmò

ruilen van leven, misschien vergeten we de zoveelste droomjiāohuàn yúshēng yěxǔ wàngle dì jǐ mèng
toen waren we diep in de zoveelste ruimtenà shí wǒmen shēn chǔ dì jǐ hào shíkōng
omdat we onze harten stevig vasthouden, herinneringen kunnen ook stevig zijnyīnwèi wǒmen shǒuxīn jǐn wò jìyì yě néng jǐn kòu
maar we zijn niet bang voor de schokken van de toekomstkě bùpà qiánfāng de chóng dòng
liefde is de verstrikking van de tijdài shì shíjiān de gǔdǒng