Fosforlu Şiir

Poesía de fósforo

Fosforlu Şiir

Caí en sus pozos con mi avena de las paredes
Duvarlardan yağanlarımla girdim kuytularına
El fósforo visible de la oscuridad dentro de mí
Karanlığın görünen fosforu içimde
Mi pluma chupó tu tristeza, hundido en el misterio del cielo de las cuatro esquinas
Dört köşe gökyüzünün esrarına batmış hüznünü emdi kalemim
Ahora me inclino contra tu pared
Şimdi içim duvarına yaslı
Mis paredes están en las etapas finales
Surlarım son demlerinde
Su asesino está gritando aliento en la extinción
Katilinin çığırtkan soluğu tükenmelerde

He movido tus ojos ahora
Ben gözlerini yol eyledim artık
No me pierdo
Kaybolmam
La soledad de la zanja ha bloqueado un precipicio final mis manos
Hendek yalnızlığı bir son uçurumu kilitledi ellerim
Puso tristeza en la soledad de Salomé
Salome'nin yalnızlığına hüzün koydu
¿Los que más te amaron te hicieron llorar?
Seni en çok sevenler mi ağlattı?

Septiembre ha pasado
Eylül geçti
Tu pelo será una bufanda alrededor de mi cuello este invierno
Saçların atkı olacak boynuma bu kış
Hace viento
Kah rüzgarlı
Kah&ashili
Kah&küllü

Que el baile de la noche comience ahora
Gecenin dansı başlasın şimdi
Mátame con tu mirada otra vez
Bakışınla gebert yine beni
Todos los extremos se encuentran a sí mismos de todos modos
Her son kendini bulur nasılsa
Otra estrella se desliza en tu vientre
Bir yıldız daha kayar göbeğine

Te traje poemas de fósforo
Fosforlu şiirler getirdim gecene
Añádalo a tus paredes de nuevo
Duvarlarına ekle yine
Me encanta el matón en mi labio
Dudağımda kabadayı naralarıyla seviyorum
Me dedico
Kendimi adıyorum
Te daré el resto de mi vida
Ömrümün kalanına sana