Traducción generada automáticamente

Café de Spaanse Vloot
Kommil Foo
Café de Spaanse Vloot
Café de Spaanse vloot, 't geroezemoes
't slepen van de juke-box ,zuipers half dood
Café de Spaanse vloot, de deur piept,
Wat in godsnaam doe jij hier,
en wie is hij die naast je loopt ?
Café de Spaanse vloot,
In een krant zit ik verborgen, haast onzichtbaar
Als een sprinkhaan zo groot
En ik schrik me dood
Als ik hoor hoe je lacht, voluit,
Hoe je lijf spreekt, hoe je blik herleeft
En ik hoor hoe je praat , honderduit
Als een spook is daar de waarheid
Die aan mijn ribben kleeft
Dat die rat , die vreemde luis,
Je vleugels geeft.
Café de Spaanse vloot
Ik denk aan wie je thuis bent, hoe je zwijgt,
Hoe de stilte zwaar is als lood,
Café de Spaanse vloot,
Ik was de keizer in een nieuw kleed, zonder argwaan,
Maar de keizer staat bloot
En hij schaamt zich dood
Als ik hoor hoe je lacht, voluit,
Hoe je lijf spreekt, hoe je blik herleeft
En ik hoor hoe je praat , honderduit
Als een spook is daar de waarheid
Die aan mijn ribben kleeft
Dat die rat , die vreemde luis,
Je vleugels geeft.
en van je schouders en je ruggegraat
lees ik messcherp zuiver het verraad,
o, ik weet zo hoe je met hem praat
en hem delen laat
in wat er in je hart om gaat
maar over 1 ding, lieve schat, geef je geen kik:
ik...
Café de Spaanse vloot, de stilte,
Het zwijgen van de juke-box...
Café de la Flota Española
Café de la Flota Española, el murmullo
El arrastrar del jukebox, borrachos medio muertos
Café de la Flota Española, la puerta chirría,
¿Qué diablos haces aquí,
y quién es él que camina a tu lado?
Café de la Flota Española,
En un periódico me escondo, casi invisible
Como un saltamontes tan grande
Y me asusto de muerte
Cuando escucho cómo te ríes, a carcajadas,
Cómo tu cuerpo habla, cómo tu mirada revive
Y escucho cómo hablas, sin parar
Como un fantasma ahí está la verdad
Que se pega a mis costillas
Que esa rata, ese extraño piojo,
Te da alas.
Café de la Flota Española
Pienso en quién eres en casa, cómo callas,
Cómo el silencio es pesado como plomo,
Café de la Flota Española,
Yo era el emperador con ropa nueva, sin sospechas,
Pero el emperador queda al descubierto
Y se avergüenza de muerte
Cuando escucho cómo te ríes, a carcajadas,
Cómo tu cuerpo habla, cómo tu mirada revive
Y escucho cómo hablas, sin parar
Como un fantasma ahí está la verdad
Que se pega a mis costillas
Que esa rata, ese extraño piojo,
Te da alas.
Y de tus hombros y tu columna vertebral
Leo con nitidez pura la traición,
Oh, sé tan bien cómo hablas con él
Y lo dejas compartir
En lo que pasa por tu corazón
Pero sobre una cosa, querida, no dices ni pío:
Yo...
Café de la Flota Española, el silencio,
El silencio del jukebox...



Comentarios
Envía preguntas, explicaciones y curiosidades sobre la letra
Forma parte de esta comunidad
Haz preguntas sobre idiomas, interactúa con más fans de Kommil Foo y explora más allá de las letras.
Conoce a Letras AcademyRevisa nuestra guía de uso para hacer comentarios.
¿Enviar a la central de preguntas?
Tus preguntas podrán ser contestadas por profesores y alumnos de la plataforma.
Comprende mejor con esta clase: