Traducción generada automáticamente
Maart
Liselore Gerritsen
Maart
Verlangen naar voorjaar
Een heel klein beetje groen aan vroege struiken
Verdwaalde lammetjes
Regen en natte sneeuw
De wind snijdt
Er wordt veel gestorven
De houten wagen met de twee trekpaarden staat startklaar
Grootmoeders en grootvaders houden het voor gezien
Het zijn hun sterftijden
Het vroege voorjaar en het najaar
Overgangstijden waar ze net niet doorheen komen
Het drama om deze doden is klein
Er wordt weinig gehuild
De kisten zijn van eenvoudig hout
Net als de pasgeboren kinderen worden de doden bekeken
Bewonderd in hun witte doodshemd met hun opgebonden kin
Stram en onverschillig liggen ze daar
Het zit erop
De kamer is schemerig door bijna dichte luiken
Buren maken het sterfhuis schoon
Ze zetten koffie en gaan rond met koek
De naaste familie zit op rechte stoelen en ontvangt zonder te spreken
Nieuwe bezoekers bekijken om beurten de dode
Terug uit de sterfkamer nemen ze zwijgend plaats in de kring
Drinken hun koffie en eten hun koek
De stilte is niet beklemmend
Ieder herdenkt zijn eigen doden
De doden zwijgen, dus is er niets te zeggen
Af en toe wordt er geglimlacht om een kind dat de stilte doorbreekt
Soms zijn er dan ineens tranen die haastig worden weggeveegd, met kleine witte zakdoeken
De mannen sluiten de kist in het bijzijn van de vrouwen
Schuifelend dragen ze hem naar de kar met de trekpaarden, die klaarstaat voor het huis
De weg naar het kerkhof is de meesten vertrouwd
Rechtsaf de dorpsstraat in, dan weer linksaf langs de schilder en tussen de boerderijen door
Een zwarte rups kronkelt door nog kale velden
Dof en bijna ritmisch zijn de zondagse schoenen
De zwaarste klok luidt
Op het kerkhof de vochtige aarde van het verse gat
Langs dikke touwen schuurt de kist omlaag
Het duurt lang, dat zakken
Gemurmel van gebeden
De zon die even doorkomt. Een enkele vogel. Stof tot stof
Op de terugweg is de stoet een stuk sneller. Vluchtend voor de dood gaat de pas erin
Toen boer Harmsen werd weggebracht reden de kinderen mee op de kar
Ze mochten ook altijd bij hem op de tractor. Ze zaten om de kist heen
Zijn kleinzoon er zelfs bovenop
Dat had hij zo gewild
Maart
Anhelo de la primavera
Un poco de verde en los arbustos tempranos
Corderitos perdidos
Lluvia y nieve húmeda
El viento corta
Muchas muertes suceden
El carro de madera con los dos caballos de tiro está listo para partir
Los abuelos y abuelas deciden que es suficiente
Son sus momentos finales
La primavera temprana y el otoño
Épocas de transición por las que apenas pasan
El drama por estos muertos es pequeño
Se llora poco
Los ataúdes son de madera sencilla
Al igual que los recién nacidos, los muertos son observados
Admirados en su mortaja blanca con la barbilla atada
Rígidos e indiferentes yacen allí
Ha terminado
La habitación está oscura por las persianas casi cerradas
Los vecinos limpian la casa de muerte
Sirven café y reparten galletas
La familia cercana se sienta en sillas rígidas y recibe sin hablar
Los nuevos visitantes observan al difunto por turnos
De vuelta de la habitación de muerte, se sientan en silencio en el círculo
Toman su café y comen sus galletas
El silencio no es opresivo
Cada uno recuerda a sus propios muertos
Los muertos callan, por lo que no hay nada que decir
De vez en cuando se sonríe por un niño que rompe el silencio
A veces, hay lágrimas que se secan rápidamente, con pequeños pañuelos blancos
Los hombres cierran el ataúd en presencia de las mujeres
Arrastrándolo lo llevan al carro con los caballos de tiro, listo frente a la casa
El camino al cementerio es familiar para la mayoría
Doblan a la derecha en la calle del pueblo, luego a la izquierda pasando por el pintor y entre las granjas
Una procesión negra serpentea por campos aún desnudos
Pesados y casi rítmicos son los zapatos de domingo
La campana más pesada suena
En el cementerio, la tierra húmeda de la tumba fresca
La caja se desliza hacia abajo a lo largo de cuerdas gruesas
Toma tiempo, ese descenso
Murmurios de oraciones
El sol asoma por un momento. Un pájaro solitario. Polvo al polvo
En el camino de regreso, la procesión va más rápido. Escapando de la muerte, aumenta el paso
Cuando el granjero Harmsen fue llevado, los niños iban en el carro
Siempre podían ir con él en el tractor. Se sentaban alrededor del ataúd
Incluso su nieto encima
Eso es lo que él quería
Comentarios
Envía preguntas, explicaciones y curiosidades sobre la letra
Forma parte de esta comunidad
Haz preguntas sobre idiomas, interactúa con más fans de Liselore Gerritsen y explora más allá de las letras.
Conoce a Letras AcademyRevisa nuestra guía de uso para hacer comentarios.
¿Enviar a la central de preguntas?
Tus preguntas podrán ser contestadas por profesores y alumnos de la plataforma.
Comprende mejor con esta clase: