Post mortem

Nadat hij haar begraven had
En voor de deur stond van hun huis
Deed zij hem toch weer open
Ze keek hem in de ogen
Ze ging hem voor naar boven
Heeft het gordijn gesloten
En zei
'k Heb al zolang op jou gewacht

Al die jaren dat jij bij me was
Dag en nacht
In slapen en waken
En zelfs als je mij aan wou raken
Je bleef altijd ver af

Nadat hij haar begraven had
En voor de deur stond van hun huis
Deed zij hem toch weer open
Ze keek hem in de ogen
Ze ging hem voor naar boven
Heeft het gordijn gesloten
En zei
'k Heb al zolang op jou gewacht

Maar pas toen jij van mij afscheid nam
Voor altijd
Kwam jij zo dicht bij mij dat ik wist
Dat ik zonder jou niet kon leven
Maar ook niet sterven kan

Nadat hij haar begraven had
En voor de deur stond van hun huis
Deed zij hem toch weer open
Ze keek hem in de ogen
Ze ging hem voor naar boven
Hij dacht dat hij het droomde
Sliep in haar armen in
En stierf nog die nacht