De Stad Is Verloren

Ken jij het licht?
De hemel is blauw.
Ik breng je naar de dalen van 't verleden.
Ik schenk je duizend schalen met de druiven van
geluk,
de duiven van de vrede.
Alle vruchten die ik pluk
schenk ik aan jou.

Het licht is een toren,
gebouwd door de zon.
De dag wordt geboren uit een gouden cocon...

Ken jij de nacht?
De hemel is grauw.
Dan ton ik jou de asfalt van de straten.
Dan zal ik u de huizen van de voorstad laten zien.
De kluizenaars die stierven,
alle dronkaards bovendien
toon ik aan jou.

Ik kan je niet horen,
je smelt in de zon.
De stad is verloren in staal en beton.

Ken jij het licht?
De stad is in rouw.
Ik breng je in de armen van de morgen.
Ik schenk je alle tranen van een arme, oude vrouw.
De stilte die je zocht,
alle zwervers in de kou
toon ik aan jou.

De dag is geboren,
ik kan je niet horen.
Je smelt in de zon,
jij kunt me niet horen.
Ik heb je verloren,
ik heb je verloren.

De stad is verloren
in staal en beton.