Traducción generada automáticamente
Juz do konca tak byc musi
Peja
Juz do konca tak byc musi
¯eby nasz rap nie zgin¹³, ¿eby siê szczêœliwie ¿y³o,
¯eby luxu by³o kilo, ¿eby nasz czas nie przemin¹³,
¯eby papier by³ nie bilon, ¿eby wci¹¿ tu by³a mi³oœæ,
¯eby syf ka¿dy pomin¹³, ¿eby zwyciê¿y³o stilo
¯eby nam siê u³o¿y³o, by do koñca git ju¿ by³o
By marzenie siê ziœci³o, ¿eby ka¿dy móg³ to przyj¹æ
Nie smuciæ siê, powróciæ do nas, œpiewaæ to, nuciæ
SLU, 06 ju¿ do koñca tak byæ musi
Z roku na rok starszy, ale duchem wci¹¿ jak dzieciak
Ju¿ nie chce mi siê czekaæ, za z³em œwiata uciekaæ
Zagro¿enie sam dla siebie, oto ja, ta wsza
Niekontrolowana pch³a co pod pr¹d wci¹¿ wbija
Wci¹¿ przepita szyja wci¹¿ hece wywija
Wci¹¿ skurwieli dobija, a najbli¿szych wci¹¿ wspiera
Oto gadka szczera jeœli jeszcze ¿eœ nie za³apa³
Tu mija dziesiêæ lat nadal mam m³odzieñczy zapa³
Debiut fonograficzny, wstecz dekadê, bieda precz
Bieda z³a rzecz, nie chcê tej kurwy mieæ
I ¿eby nie wiem co, nie chcê tu g³upoty paln¹æ
Ale biedy niczym kurwy, do domy nie dam przygarn¹æ
¯ycia nie zna³em, biedak nie wie co to ¿ycie
Wierzycie, sami wiecie, ¿e do dupy z takim ¿yciem
Nie uton¹æ w zachwycie, bez szans na takie harce
Przysiêga³em przed Bogiem, ¿e nie skoñczê jak ci w Barce
Anonimowe wsparcie, kto dawa³ wszy ¿arcie
Mowie o tym otwarcie, masz wiêcej, oddaj
Sam nie ze¿resz, nie chowaj, nie chomikuj, nie noraj
Podziel siê z tym, co nic nie jad³ od wczoraj
Jak nie to kurwo konaj, do tych wierszy siê przekonaj
Jesteœ swój, ³apiesz moment swego ¿ycia pejzoner
Ju¿ nie chwytam siê brzytwy, bo po prostu nie tonê
Nie chwytam siê brzytwy, bo po prostu nie tonê
¯eby nasz rap nie zgin¹³, ¿eby siê szczêœliwie ¿y³o,
¯eby luxu by³o kilo, ¿eby nasz czas nie przemin¹³,
¯eby papier by³ nie bilon, ¿eby wci¹¿ tu by³a mi³oœæ,
¯eby syf ka¿dy pomin¹³, ¿eby zwyciê¿y³o stilo
¯eby nam siê u³o¿y³o, by do koñca git ju¿ by³o
By marzenie siê ziœci³o, ¿eby ka¿dy móg³ to przyj¹æ
Nie smuciæ siê, powróciæ do nas, œpiewaæ to, nuciæ
SLU, 06 ju¿ do koñca tak byæ musi
I by³y takie dni, ¿e na nic nie by³o si³
¯e cz³owiek by³ bezsilny i w tej bezsilnoœci gni³
Nie liczy³em na cuda, czy wierzy³em ze siê uda
Œmia³em siê z filmów, w których ludziom siê odmienia³
Parszywy los, z dnia na dzieñ bo w realu, dzieñ w dzieñ
Widzia³em co innego, wiem, ¿e wiesz o co mi biega
Wiedzia³ te¿ ka¿dy kolega, ju¿ w czasach podstawówki
Obdarci, biedni, lecz bystrzaki, nie pó³g³ówki
Mia³em co innego w planach, bez drugiego œniadania
Z ksi¹¿ka pod pach¹, ucieka³em w œwiat marzeñ
Od z³ych, codziennych zdarzeñ, do domu nie spieszno wracaæ
Waldas znów leczy kaca, wyniszcza³a go praca
Nie chc¹c uczyæ siê w ha³asach, ch³onê ¿ycie na streecie
Od pocz¹tku, ju¿ do koñca, nieœmiertelne Je¿yce
Spróbuj znaleŸæ dziewice, dok³adnie dziesiêæ lat temu
Wiedzia³em ¿e w tym jestem, nie bez powodu, celu
Wiêc inaczej ni¿ wielu znanych mi rówieœników
Wci¹¿ przy g³oœniku, z kartk¹ w zeszyciku
Zapisywa³em be³wy, ¿e bronx, bronx bez przerwy
Na ¿ycie pazerny mia³em ju¿ zszargane nerwy
24.03.06 on odszed³, a ja jestem na swoim
Ze slumsów ma³y ksi¹¿e, z kupa d³ugów, czy zd¹rzê
Wyprawiliœmy pogrzeb, i weŸ tu pomyœl m¹drze
I gdzie znów by³eœ Bo¿e
W chacie mam zmrok, znów odciêli mi pr¹d
Wole ulicy jazgot, o tej porze w dó³ fiasko
Czas wyruszyæ na miasto, czy chcia³em tam siaæ z³o
Jak ja takimi gardz¹, mia³em wybór, nie bardzo
Czy ba³em siê patrz¹c, dziœ na to z perspektywy
Pozbawiony mi³oœci, by³em w chuj nieszczêœliwy
To by³ mój ostatni dzwonek, na bycie w œwiecie ¿ywych
Ostatni dzwonek, na bycie w œwiecie ¿ywych
¯eby nasz rap nie zgin¹³, ¿eby siê szczêœliwie ¿y³o,
¯eby luxu by³o kilo, ¿eby nasz czas nie przemin¹³,
¯eby papier by³ nie bilon, ¿eby wci¹¿ tu by³a mi³oœæ,
¯eby syf ka¿dy pomin¹³, ¿eby zwyciê¿y³o stilo
¯eby nam siê u³o¿y³o, by do koñca git ju¿ by³o
By marzenie siê ziœci³o, ¿eby ka¿dy móg³ to przyj¹æ
Nie smuciæ siê, powróciæ do nas, œpiewaæ to, nuciæ
SLU, 06 ju¿ do koñca tak byæ musi
Praca, pasja, fart, trochê talentu
Oto wszystkie tajniki Rysiowego patentu
Kopalnia mêtu Kozak by³ tylko z nazwiska
Ale nigdy nie zapomnê, tego przeœmiesznego pyska
Upad³ wydawca, artysta, patrz¹c na to przez pryzmat
Nastêpstw i zdarzeñ, czy to jedno i to samo
96 od tego roku z rapu zarabiam siano
Wczeœniej pakowa³em w ten interes ca³y szmal
By ten syf na demach gra³, na ulicach by³ sza³
Wszêdzie dociera³a, moja plugawa mowa
Niecenzuralne s³owa, mój œwiat zdarzy³ zwariowaæ
Wielu z was ju¿ tu nie ma, kilku szybciej ch³onie ziemia
Zapomniana dzielnica i nic siê nie zmienia
Poza tym, ¿e mi wysz³o a ty nie szykuj dla mnie noszy
Dobrze wiesz, ¿e 5 lat temu nie da³byœ za mnie 5 groszy
Nie czuj siê przez to gorszy, bo kiedyœ by³eœ lepszy
Ja nie bêdê triumfowa³, g³upot nie bêdê pieprzy³
A do ciebie skarbie jedno, gdybym móg³ ciê przekonaæ
Mo¿e gdybym cofn¹³ czas, zechcia³aœ byœ mnie pokochaæ
¯eby nasz rap nie zgin¹³, ¿eby siê szczêœliwie ¿y³o,
¯eby luxu by³o kilo, ¿eby nasz czas nie przemin¹³,
¯eby papier by³ nie bilon, ¿eby wci¹¿ tu by³a mi³oœæ,
¯eby syf ka¿dy pomin¹³, ¿eby zwyciê¿y³o stilo
¯eby nam siê u³o¿y³o, by do koñca git ju¿ by³o
By marzenie siê ziœci³o, ¿eby ka¿dy móg³ to przyj¹æ
Nie smuciæ siê, powróciæ do nas, œpiewaæ to, nuciæ
SLU, 06 ju¿ do koñca tak byæ musi
Así debe ser hasta el final
Para que nuestro rap no muera, para vivir feliz,
para tener lujo a montones, para que nuestro tiempo no pase,
para que el papel no sea billetes, para que el amor siga aquí,
para dejar de lado toda la basura, para que triunfe el estilo,
para que todo se acomode, para que todo esté genial hasta el final,
para que los sueños se hagan realidad, para que todos lo acepten,
no te entristezcas, vuelve a nosotros, cántalo, tararéalo,
SLU, 06, así debe ser hasta el final
Año tras año más viejo, pero con el espíritu de un niño,
ya no quiero esperar, huir del mal del mundo,
una amenaza para mí mismo, aquí estoy, esta pulga,
que sigue empujando sin control en contra de la corriente,
con el cuello aún borracho, aún haciendo travesuras,
que sigue jodiendo, pero apoyando a los más cercanos,
aquí va la verdad, si aún no lo has captado,
ya han pasado diez años y aún tengo el entusiasmo de la juventud,
mi debut fonográfico, una década atrás, la pobreza fuera,
la pobreza es mala, no quiero tener esa mierda,
y no quiero saber qué, no quiero decir tonterías aquí,
pero como la pobreza, no dejaré entrar a casa,
no conocía la vida, el pobre no sabe qué es la vida,
creedme, ustedes mismos saben que con una vida así,
no te deslumbras, sin posibilidad de esas travesuras,
juré ante Dios que no terminaré como esos en el Barça,
apoyo anónimo, ¿quién daba de comer a las ladillas?,
hablo de esto abiertamente, si tienes más, da,
tú mismo no te lo comerás, no lo escondas, no lo acumules, no lo escondas,
comparte con aquellos que no han comido nada desde ayer,
si no, maldita sea, muere, convéncete con estos versos,
eres tuyo, captas el momento de tu vida pejzoner,
ya no agarro la navaja, simplemente no me hundo,
no agarro la navaja, simplemente no me hundo
Para que nuestro rap no muera, para vivir feliz,
para tener lujo a montones, para que nuestro tiempo no pase,
para que el papel no sea billetes, para que el amor siga aquí,
para dejar de lado toda la basura, para que triunfe el estilo,
para que todo se acomode, para que todo esté genial hasta el final,
para que los sueños se hagan realidad, para que todos lo acepten,
no te entristezcas, vuelve a nosotros, cántalo, tararéalo,
SLU, 06, así debe ser hasta el final
Y hubo días en los que no había fuerza,
donde el hombre era impotente y se pudría en esa impotencia,
no contaba con milagros, ¿creía que funcionaría?,
me reía de las películas donde la gente cambiaba,
un destino miserable, día a día en la realidad, día a día,
veía algo diferente, sé que sabes a qué me refiero,
todos los colegas lo sabían, incluso en la escuela primaria,
desnudos, pobres, pero listos, no cabezas huecas,
tenía otros planes, sin un segundo desayuno,
con un libro bajo el brazo, escapaba al mundo de los sueños,
de los malos acontecimientos diarios, no tenía prisa por volver a casa,
Waldas curaba la resaca de nuevo, el trabajo lo había agotado,
sin querer aprender en el ruido, absorbo la vida en la calle,
desde el principio, hasta el final, los Je¿yce inmortales,
intenta encontrar una virgen, exactamente hace diez años,
sabía que eso era lo mío, no sin razón, sin propósito,
entonces, de manera diferente a muchos de mis compañeros conocidos,
seguía junto al altavoz, con una hoja en el cuaderno,
anotaba las rimas, Bronx, Bronx sin parar,
tenía los nervios destrozados por la vida codiciosa,
el 24.03.06 él se fue, y yo estoy en lo mío,
un pequeño príncipe de los barrios bajos, con un montón de deudas, ¿sobreviviré?,
hicimos un funeral, y piensa sabiamente aquí,
y ¿dónde estabas de nuevo, Dios?,
en casa tengo oscuridad, me cortaron la luz de nuevo,
prefiero el bullicio de la calle, a esta hora en el fondo del fracaso,
es hora de salir a la ciudad, ¿quería sembrar el mal allí?,
cómo despreciaba a esos, tenía una elección, no muy buena,
si tuviera miedo de mirar, hoy eso desde la perspectiva,
desprovisto de amor, estaba jodidamente infeliz,
este fue mi último timbre, para estar entre los vivos,
último timbre, para estar entre los vivos
Para que nuestro rap no muera, para vivir feliz,
para tener lujo a montones, para que nuestro tiempo no pase,
para que el papel no sea billetes, para que el amor siga aquí,
para dejar de lado toda la basura, para que triunfe el estilo,
para que todo se acomode, para que todo esté genial hasta el final,
para que los sueños se hagan realidad, para que todos lo acepten,
no te entristezcas, vuelve a nosotros, cántalo, tararéalo,
SLU, 06, así debe ser hasta el final
Trabajo, pasión, suerte, un poco de talento,
aquí están todos los secretos del patentado de Rysio,
la mina de oro de la mente, Kozak solo de nombre,
pero nunca olvidaré esa cara tan graciosa,
el editor cayó, el artista, mirando a través de ese prisma,
de consecuencias y eventos, ¿es lo mismo?,
en el 96 empecé a ganar dinero con el rap,
anteriormente invertía todo mi dinero en este negocio,
para que esta mierda sonara en las maquetas, en las calles era una locura,
mi repugnante discurso llegaba a todas partes,
palabras no censuradas, mi mundo se volvía loco,
muchos de ustedes ya no están aquí, algunos la tierra los absorbe más rápido,
el barrio olvidado y nada cambia,
excepto que me fue bien y tú no preparas camillas para mí,
sabes bien que hace 5 años no habrías dado ni 5 centavos por mí,
no te sientas peor por eso, porque alguna vez fuiste mejor,
no triunfaré, no hablaré tonterías,
y una cosa para ti, cariño, si pudiera convencerte,
tal vez si pudiera retroceder en el tiempo, querrías amarme



Comentarios
Envía preguntas, explicaciones y curiosidades sobre la letra
Forma parte de esta comunidad
Haz preguntas sobre idiomas, interactúa con más fans de Peja y explora más allá de las letras.
Conoce a Letras AcademyRevisa nuestra guía de uso para hacer comentarios.
¿Enviar a la central de preguntas?
Tus preguntas podrán ser contestadas por profesores y alumnos de la plataforma.
Comprende mejor con esta clase: