Traducción generada automáticamente
Don Giovanni
Robert Long
Don Giovanni
Gespuis, riep Don Giovanni hees
Gespuis, en weer: gespuis
Toen werd hij chronisch zenuwpees
En moest naar een tehuis
Misschien was hij altijd al gek
Maar wist het zelf nog niet
Men vond hem, met zijn grote bek
Een kwal, een stuk verdriet
Voordat Don werd eingesperrt
Was hij een machtig man
Hoewel hij door de meesten werd
Gezien als een tiran
Die gierig was, brutaal en wreed
Een man vol achterdocht
Die hardop boerde, vloekte, scheet
Geen mens die hem graag mocht
Nee, echt een onbeschofte klier
En altijd maar geschreeuw
Van klootzak daar en kutwijf hier
Het leek wel Paul de Leeuw
Kijk, Don Giovanni was gewoon
In wezen een proleet
Hij was getrouwd en had een zoon
Die iets in mode deed
Zijn echtgenote was zo'n typ
Waar hij de pest aan had
Die altijd op sandalen liep
En vegetarisch at
En hij wou vlees, zo veel hij kon
Niet enkel in zijn mond
Verkoopster, huisvrouw, hoer of non
Hij greep ze bij hun kont
Niemand die protesteren zou
Omdat men dat niet dorst
Van maagd tot middelbare vrouw
Hij reeg ze aan zijn worst
Ja, sorry, 't klinkt een beetje cru
Maar 't was maniakaal
In toga, trouwjurk of tutu
Hij nam ze allemaal
De zoon, succesvol in zijn vak
Vernam zo af en toe
Van klanten wat die geile zak
Met wie deed, wat en hoe
Dat hij hen dwong, getrouwd of niet
Hij kreeg altijd zijn zin
Beet in hun bil of in hun tiet
En dan TARA: erin!
De zoon - Etien - schaamde zich blind
Zijn klanten waren vrouw!
Zo elegant, zo chique, oh kind!
En dan zo'n vader! Nou!
En Don Giovanni ging maar door
Hij pakte wat hij zag
Desnoods een heel bejaardenkoor
Hij kon de hele dag
Van hoogtepunt naar hoogtepunt
Het kon niet schelen wat
Als 't moest een schaap, een paard, een rund
Echt alles met een gat
Etien leek hoegenaamd niet op
Zijn pa, integendeel
Beschaafd, ontwikkeld op en top
En homoseksueel
Hij hield van kunst en van antiek
De hele santenkraam
Dus film, ballet, toneel, muziek
En hij was monogaam
Carlos, zijn vriend, werkte bij hem
En had dezelfde smaak
Plus een bijzonder hoge stem
Een bron van leedvermaak
Ooit, toen een nieuwe klant verscheen
En Carlos zei: Bonjour
Bekeek ze hem van top tot teen
En plaste op de vloer
Maar goed, hij was Etien zijn maat
En eerste assistent
Dus raakte men, zoals dat gaat
Ook aan die stem gewend
Don Giovanni had geen oog
Voor 't leven van zijn zoon
Hij naaide alles wat bewoog
En vond dat heel gewoon
Maar op een dag, het was in mei
(Zo stond het in God's script)
Had Don Giovanni even vrij
Hij was net uitgewipt
Hij kwam juist uit een weduwvrouw
Brutaal door hem verkracht
En dacht: als ik mijn zoontje nou
Eens een bezoekje bracht
Zoals gezegd, het was in mei
De lente kwam op gang
De koe, de stier, de bloem, de bij
Een drukte van belang
Etien en Carlos voelden ook
De kriebels in hun bloed
De zon die scheen, de bloesem rook
En ja, wat moet dat moet
De hele dag al zei Etien
Misschien wel honderd keer:
Oh, Carlos, schat, ik ben... ik ben...
Zo hitsig als een beer
En Carlos (zeer van vlees en bloed)
Riep: Lieveling, ik ook!
Mijn knuppeltje is als een knoet
Een gloeiend hete pook!
Ze renden naar het magazijn
Vol zijde, wol, katoen
En crêpe de Chine, fluweel, satijn
Daar gingen ze het doen
Etien zei: Carlos, doe het hier
Oh liefste, doe het, toe!
't Is lente, dus jij bent de stier
En dan ben jij de koe
Er vlogen broeken in het rond
Een sok, een slip, een hemd
Erecties, borst en buik en kont
't Was wild en ongeremd
Ze hadden een enorm plezier
Oh God, wat was dat fijn
Etien was koe, Carlos de stier
Op dat moment betrad Don Giovanni 't magazijn
Carlos riep juist op dat moment:
Ik doe je toch geen pijn?
Als jij nou eens mijn dekhengst bent
Zal ik jouw merrie zijn
Don Giovanni stond perplex
Hij hijgde en keek scheel
Hij kende maar 1 vorm van seks:
Heteroseksueel
Zelfs als hij eens een paard beklom
Een ezel of een koe
Dan was het wel een vrouwtje
Godverdomme nog an toe
Etien riep: Toe nou, schat, ga door
Wees jij nou maar de stier
Maar Carlos piepte in zijn oor:
Etien, je pa is hier
En inderdaad, de Don was daar
Keek naar hun blote reet
Staarde er drie minuten naar
En slaakte toen een kreet
Gespuis, riep Don Giovanni hees
Gespuis, en weer: gespuis
Toen werd hij chronisch zenuwpees
En moest naar een tehuis
Misschien was hij altijd wel gek
En wist het zelf nog niet
Men vond hem....
Dit heb je al verteld...
Waarom vertel ik dit verhaal
Ik weet het niet, meneer
Maar goed, het rijmde allemaal
Zo zie je dus maar weer
Don Giovanni
Rufianes, gritó Don Giovanni ronco
Rufianes, y de nuevo: rufianes
Entonces se volvió un nervioso crónico
Y tuvo que ir a un hogar
Quizás siempre estuvo un poco loco
Pero él mismo no lo sabía
Lo encontraban, con su gran boca
Un desgraciado, una basura
Antes de que Don fuera encerrado
Era un hombre poderoso
Aunque por la mayoría era
Visto como un tirano
Que era avaro, brutal y cruel
Un hombre lleno de desconfianza
Que eructaba en voz alta, maldecía, se tiraba pedos
Nadie lo soportaba
No, realmente un maleducado
Y siempre gritando
De idiota aquí y puta allá
Parecía como Paul de Leeuw
Mira, Don Giovanni era simplemente
En esencia un proletario
Estaba casado y tenía un hijo
Que se dedicaba a la moda
Su esposa era de ese tipo
Que él detestaba
Que siempre usaba sandalias
Y comía vegetariano
Y él quería carne, tanta como pudiera
No solo en su boca
Vendedora, ama de casa, prostituta o monja
Las agarraba del trasero
Nadie se atrevía a protestar
Porque no se atrevían
Desde virgen hasta mujer de mediana edad
Las ensartaba en su salchicha
Sí, lo siento, suena un poco crudo
Pero era maniático
En toga, vestido de novia o tutú
Las tomaba a todas
El hijo, exitoso en su trabajo
De vez en cuando se enteraba
De los clientes con los que ese pervertido
Se acostaba, cómo y dónde
Que las obligaba, casadas o no
Siempre conseguía lo que quería
Mordía sus nalgas o sus pechos
Y luego ¡ZAS! ¡Adentro!
El hijo - Etien - se avergonzaba ciegamente
¡Sus clientes eran mujeres!
Tan elegantes, tan chic, ¡oh niño!
¡Y luego un padre así!
Y Don Giovanni seguía adelante
Tomaba lo que veía
Incluso un coro de ancianos entero
Podía todo el día
De clímax en clímax
No importaba qué
Si era una oveja, un caballo, una vaca
Realmente cualquier cosa con un agujero
Etien no se parecía en absoluto
A su padre, todo lo contrario
Educado, culto de pies a cabeza
Y homosexual
Le gustaba el arte y las antigüedades
Todo el conjunto
Así que cine, ballet, teatro, música
Y era monógamo
Carlos, su amigo, trabajaba con él
Y tenían los mismos gustos
Además de una voz particularmente aguda
Fuente de diversión
Una vez, cuando apareció una nueva cliente
Y Carlos dijo: Bonjour
Ella lo miró de arriba abajo
Y orinó en el suelo
Pero bueno, él era el amigo de Etien
Y primer asistente
Así que se acostumbraron
Incluso a esa voz
Don Giovanni no prestaba atención
A la vida de su hijo
Se acostaba con todo lo que se movía
Y lo encontraba normal
Pero un día, era mayo
(Así estaba escrito en el guion de Dios)
Don Giovanni tuvo un momento libre
Acababa de terminar
Acababa de salir de una viuda
Violada brutalmente por él
Y pensó: si visitara a mi hijo
Como dije, era mayo
La primavera estaba en marcha
La vaca, el toro, la flor, la abeja
Un ajetreo importante
Etien y Carlos también sentían
El hormigueo en su sangre
El sol brillaba, el aroma de la flor
Y sí, lo que debe ser será
Todo el día Etien decía
Quizás cien veces:
Oh, Carlos, cariño, estoy... estoy...
Tan caliente como un oso
Y Carlos (muy de carne y hueso)
Gritó: ¡Querido, yo también!
¡Mi palito es como un látigo
Una vara ardiente!
Corrieron al almacén
Lleno de seda, lana, algodón
Y crepé de China, terciopelo, satén
Allí lo harían
Etien dijo: Carlos, hazlo aquí
Oh querido, hazlo, por favor
Es primavera, así que tú eres el toro
Y luego tú eres la vaca
Volaban pantalones por el aire
Un calcetín, una braga, una camisa
Erecciones, pecho y vientre y trasero
Era salvaje y desenfrenado
Se divirtieron mucho
Oh Dios, qué placer
Etien era la vaca, Carlos el toro
En ese momento Don Giovanni entró al almacén
Carlos justo en ese momento dijo:
¿Te estoy haciendo daño?
Si tú fueras mi semental
Yo sería tu yegua
Don Giovanni se quedó perplejo
Jadeaba y miraba bizco
Solo conocía una forma de sexo:
Heterosexual
Incluso si alguna vez montaba un caballo
Un burro o una vaca
Siempre era una hembra
¡Maldita sea!
Etien dijo: Vamos, cariño, sigue
Sé tú el toro
Pero Carlos le susurró al oído:
Etien, tu papá está aquí
Y de hecho, Don estaba allí
Miraba sus traseros desnudos
Los observó durante tres minutos
Y luego soltó un grito
Rufianes, gritó Don Giovanni ronco
Rufianes, y de nuevo: rufianes
Entonces se volvió un nervioso crónico
Y tuvo que ir a un hogar
Quizás siempre estuvo un poco loco
Y él mismo no lo sabía
Lo encontraban...
Comentarios
Envía preguntas, explicaciones y curiosidades sobre la letra
Forma parte de esta comunidad
Haz preguntas sobre idiomas, interactúa con más fans de Robert Long y explora más allá de las letras.
Conoce a Letras AcademyRevisa nuestra guía de uso para hacer comentarios.
¿Enviar a la central de preguntas?
Tus preguntas podrán ser contestadas por profesores y alumnos de la plataforma.
Comprende mejor con esta clase: