Buriram (บุรีรัมย์)

จบ ป.6 เข้ามาเฮ็ดงานบางกอกjòp P.6 kâo mā hèt ngān bāng kàk
กระผมเป็นเด็กบ้านนอก เด็กบุรีรัมย์grà phǒm bpen dèk bān nàwk dèk buri rām y
เว้าอีสานเพราะแม่เป็นคนยโสwáo ī sān phráo mɛ̂ɛ bpen khon yó sǒ
อันนี้บ่ได้ขี้โม้ ลาวคำ เขมรคำàn nī bòr dâi khī mṓ lāo kham khē mrá kham

ฐานะปานกลางค่อนไปทางยากจนthānà pān klāng khâw n pai thāng yāk jôn
แต่บ่ได้ขัดสนแค่บ่มีสตางค์tæ̀ bòr dâi khàd sǒn khâe bòr mī sàtāng
แต่ที่ต้องออกเดินทางtæ̀ thī tông òk dēn thāng
เพราะหัวใจมันเรียกร้องphráo hūa jài man rīak rǒng

ย้อนว่ามักผู้สาวบางกอกyǒn wà māk phū sǎo bāng kàk
ผมก็เลยต้องออกจากบุรีรัมย์phǒm kǒr lēoy tông òk jàk buri rām y
รักผู้สาวมักลูกเถ้าแก่ เลยขอลาอีแม่rák phū sǎo māk lūk thāo kàe lēoy khǒ lā aī mɛ̂ɛ
ขึ้นรถไฟออกไปหางานทำkhêun rót fai òk pāi hā ngān tham

อยู่โรงงานได้บ่ถึง 3 ปีyù rong ngān dâi bòr thǔng 3 p
หนีออกมาเล่นดนตรีnī òk mā lēn dontr
เพราะอยากเป็นศิลปินphráo yāk bpen sǐn lǐ pīn
อยากดีดกีต้าร์ ให้ผู้สาวฟังyāk dī dī kā tār hāi phū sǎo fang

ถึงสิยังบ่ปัง ถ้าเปิดดังๆ ก็ได้ยินthǔng sī yāng bòr páng thà pǒt dāng dāng kǒ dâi yīn
สลันกะมม หนอ โนว เมือง กอกsàlǎn kà mǒn nǒ nǒ mueang kàk
โอ้วเนียงละออ หนอแม่ยุพิณō wǒ nīang lā ǒ nǒ mɛ̂ɛ yù pīn
แค่ให้เธอได้ยิน ทา บอง นี้ สลันkhâe hāi thēo dâi yīn tā bǒng nī sàlǎn

สลันกระ มม กระ มม เมืองกอกsàlǎn kà mǒn kà mǒn mueang kàk
โอ้เนียงละออ โนว ระ อย ทา บอง สลันō nīang lā ǒ nǒ rà y tā bǒng sàlǎn
สลันกระมม รักสาวบางกอกsàlǎn kà mǒn rák sǎo bāng kàk
ฮักเธอมากแท้หนอ จากกันเลาะบุรีรัมย์hák thēo māk thɛ̂ nǒ jàk kan lēo buri rām y

โอ้ ฮะ โอ ฮะ โอ้ ฮะโอฮะโอฮะโอ ก็เราบุรีรัมย์ō hā ō hā ō hā ō hā ō hā ō kǒ rao buri rām y
โอ้ ฮะ โอ ฮะ โอ้ ฮะโอฮะโอฮะโอ ก็เราบุรีรัมย์ō hā ō hā ō hā ō hā ō hā ō kǒ rao buri rām y
โอ้ ฮะ โอ ฮะ โอ้ ฮะโอฮะโอฮะโอ ก็เราบุรีรัมย์ō hā ō hā ō hā ō hā ō hā ō kǒ rao buri rām y
โอ้ ฮะ โอ ฮะ โอ้ ฮะโอฮะโอฮะโอ ก็เราบุรีรัมย์ō hā ō hā ō hā ō hā ō hā ō kǒ rao buri rām y

สลันกระมม เมืองกอง เสราะ ชะ งายsàlǎn kà mǒn mueang kǒng sà rǒ chà ngāi
รักสาวบ้านไกล เธออยู่แถวบางบอนrák sǎo bān klāi thēo yù thǔae bāng bǒn
เจิ๊ดเอยเจิ๊ด เวีย ลูด สลัน ใจ อ่อนjèd ēi jèd wīa lūd sàlǎn jài ǒn
หลงรักแม่งามงอน จนหมดหัวใจhlǒng rák mɛ̂ ngām ngǒn jôn mòt hūa jài

บ้านพี่ ยังขาดคนหุ้งข้าวbān phī yāng khàd khon hūng khâo
อยากจะชวนน้องสาวyāk jà chāwn nǒng sǎo
โม จูย แม่ ตะ นัม บายmō jūy mɛ̂ɛ tà nàm bāi
ภาษาเขมรพี่จะช่วยสอนให้phāsā khē mrá phī jà chūay sǒn hāi
คำว่ารักเธอหมดใจkhām wà rák thēo mòt jài
บองสลันเนียง ทมทมbǒng sàlǎn nīang thom thom

สลันกระมม กระมม เมืองกอกsàlǎn kà mǒn kà mǒn mueang kàk
โอ้เนียงละออ โนว ระ อย ทา บอง สลันō nīang lā ǒ nǒ rà y tā bǒng sàlǎn
สลัน กระมม รักสาวบางกอก รักเธอมากแท้หนอsàlǎn kà mǒn rák sǎo bāng kàk rák thēo māk thɛ̂ nǒ

ย้อนว่ามักผู้สาวบางกอกyǒn wà māk phū sǎo bāng kàk
ผมก็เลยต้องออกจากบุรีรัมย์phǒm kǒr lēoy tông òk jàk buri rām y
รักผู้สาวมักลูกเถ้าแก่rák phū sǎo māk lūk thāo kàe
คนนี้เนื้อคู่แน่ๆkhon nī nʉ́a khū nǐ nɛ̂ nǒ

สลันกระมม กระมม เมืองกอกsàlǎn kà mǒn kà mǒn mueang kàk
สลันกระมม รักสาวบางกอกsàlǎn kà mǒn rák sǎo bāng kàk
จากกันเลาะบุรีรัมย์jàk kan lēo buri rām y

โอ้ ฮะ โอ ฮะ โอ้ō hā ō hā ō
โอ้ ฮะ โอ ฮะ โอ้ō hā ō hā ō
โอ้ ฮะ โอ ฮะ โอ้ō hā ō hā ō
โอ้ ฮะ โอ ฮะ โอ้ō hā ō hā ō

จากกันเลาะบุรีรัมย์jàk kan lēo buri rām y