Fjara

Þetta er það lengsta sem ég fer
Aldrei aftur samur maður er
Ljöta leiðin heillar nú á ný
Daginn sem ég lífið aftur flý

Ef ég vinn í þetta eina sinn
Er það samt dauði minn
Trú min er að allt fari ej vel
Þessu er lokið hja mér

Dag sem nótt hjartað var órótt
Þrotið þol lamað bros
Áfram ríð, hjartað pumpar tárum
Dag sem nótt ég geng nú einn

Grafin bein grotna í jörðunni
Eins og leyndarmálin þín
Sem þú hélst forðum burt frá mér
En blóðið þyngr´en þögnin er

Svikin orð, grót í kjafti þér
Rista dýpra en nokkur sár
Brotin bönd aldrei verða söm
Lygar eins og nöðrubit