De Ondergang

In dit leed zie ik geen einde
Hier woelen stormen als een laatste zucht
Wie weet wat zij fluisteren?
Wie vreest dat dit niet het einde is?

Sterk gestreden, hard geleden
Door de kille leegte in mijn ziel getergd
Dag na dag verder verloren
Dwalend door het rijk der schimmen
Als dode bladeren op hun laatste reis
Dwarrelend in de koude novemberwind
Wetend waar die ze brengen zal
Voor eeuwig en altijd verloren

In het koninkrijk van dromen dwalend
Nacht na nacht dieper in het doolhof van het onderbewustzijn verzonken
Daar waar duistere stemmen plagen…

Niets zal de val verzachten…
Mijn ziel bevroren, alle hoop verloren…

Niets zal de val verzachten
Mijn ziel bevroren, alle hoop verloren
Zaai uit de as van het oude het nieuwe
Laat onze ondergang geboorte brengen

De ondergang…