Wondermooi

altijd zou ik je willen zien zoals je daar nu staat
in het lage herfstlicht, met een blik die niets
verraadt
naakter dan je zonder kleren ooit zou kunnen zijn
en oog in oog met god weet wat, ver weg van fel
venijn

en de hemel geeft, de hemel neemt
het komt zoals het komt
en de stem van ons protest is snel verstomd

want jij bent wondermooi, ik zie nu wat je ziet
wondermooi, zo vaak zie ik dat niet
wondermooi en de hemel, de hemel...

je lange slanke vingertoppen tikken op m'n mouw
je rookt en kijkt nu wel ver weg, maar ik blijf dicht
bij jou
vandaag is het een zware schaduw die ons samenbrengt
maar weet dat ik je liefheb, weet dat ik je vertrouw

en de hemel geeft, de hemel neemt
het komt zoals het komt
en de stem van ons protest is snel verstomd

maar jij bent wondermooi, ik zie nu wat je ziet
wondermooi, zo vaak zie ik dat niet
wondermooi, en ik vergeet niet
wondermooi en de hemel, de hemel...