Traducción generada automáticamente
Het dorp
Vader Abraham
Het dorp
Thuis heb ik nog een ansichtkaart
Waarop een kerk, een kar en paard,
Een slagerij, J.van der Ven,
Een kroeg, een juffrouw op de fiets,
Het zegt u hoogstwaarschijnlijk niets
Maar het is, waar ik geboren ben.
Dit dorp, ik weet nog hoe 't was,
De boerenkind'ren in de klas,
Een kar, die ratelt op de keien,
't Raadhuis met een pomp ervoor,
Een zandweg, tussen koren door,
Het vee, de boerderijen.
refrain:
En langs 't tuinpad van m'n vader, zag ik de hoge bomen staan.
Ik was een kind en wist niet beter dan dat 't nooit voorbij zou gaan.
Wat leefden ze eenvoudig toen,
In simpele huizen, tussen groen,
Met boerenbloemen en een heg.
Maar blijkbaar leefden ze verkeerd,
't Dorp is gemoderniseerd
En nou zijn ze op de goeie weg.
Want ziet, hoe rijk 't leven is,
Ze zien de televisiekwis
En wonen in betonnen dozen
Met flink veel glas, dan kun je zien
Hoe of 't bankstel staat bij Mien
En d'r dressoir met plastic rozen.
refrain
De dorpsjeugd klit wat bij elkaar,
In mini-rok en beatle-haar,
En joelt wat mee met beatmuziek.
Ik weet wel, 't is hun goeie recht,
De nieuwe tijd, net wat u zegt,
Maar 't maakt me wat melancholiek.
Ik heb hun vaders nog gekend,
We kochten zoethout voor een cent,
Ik zag hun moeders touwtje springen.
Dat dorp van toen, 't is voorbij,
Dit is al wat er over bleef voor mij,
Een ansicht en herinneringen.
Toen 'k langs 't tuinpad van m'n vader, de hoge bomen nog zag staan.
Ik was een kind, hoe kon ik weten dat dat voorgoed voorbij zou gaan.
El pueblo
Thuis tengo una postal
Con una iglesia, un carro y caballo,
Una carnicería, J. van der Ven,
Un bar, una señorita en bicicleta,
Probablemente no signifique nada para usted
Pero es donde nací.
Este pueblo, recuerdo cómo era,
Los niños campesinos en la clase,
Un carro que hace ruido en las piedras,
El ayuntamiento con una bomba enfrente,
Un camino de tierra, entre los campos de trigo,
El ganado, las granjas.
Y a lo largo del sendero del jardín de mi padre, vi los altos árboles.
Era un niño y no sabía más que nunca terminaría.
Cómo vivían de manera sencilla entonces,
En casas simples, entre el verde,
Con flores de campo y un seto.
Pero al parecer vivían mal,
El pueblo se modernizó
Y ahora van por el buen camino.
Porque vean qué rica es la vida,
Ven los concursos de televisión
Y viven en cajas de concreto
Con mucho vidrio, así pueden ver
Cómo está el sofá de Mien
Y su aparador con rosas de plástico.
La juventud del pueblo se reúne,
Con minifalda y cabello a lo Beatle,
Y cantan con la música Beat.
Sé que tienen todo el derecho,
La nueva era, justo como usted dice,
Pero me pone un poco melancólico.
Conocí a sus padres,
Comprábamos regaliz por un centavo,
Veía a sus madres saltar la cuerda.
Ese pueblo de antes, ha pasado,
Esto es todo lo que quedó para mí,
Una postal y recuerdos.
Cuando pasaba por el sendero del jardín de mi padre, aún veía los altos árboles.
Era un niño, ¿cómo iba a saber que eso terminaría para siempre?
Comentarios
Envía preguntas, explicaciones y curiosidades sobre la letra
Forma parte de esta comunidad
Haz preguntas sobre idiomas, interactúa con más fans de Vader Abraham y explora más allá de las letras.
Conoce a Letras AcademyRevisa nuestra guía de uso para hacer comentarios.
¿Enviar a la central de preguntas?
Tus preguntas podrán ser contestadas por profesores y alumnos de la plataforma.
Comprende mejor con esta clase: