Traducción generada automáticamente
Het lachen
Willem Nijholt
Het lachen
refren':
Het lachen dat we samen deden
Het is voorbij, het is voorbij
En wat we waren ik en jij
Is onherroepelijk doorgesneden
Nu is de winter ingetreden
Een bar en bitter jaargetij
Het lachen dat we samen deden
Het is voorbij, het is voorbij
Maar uit een ver voorbij verleden
Komt altijd weer omhoog in mij
Als water in een woestenij
Een lachen lachen zonder reden
Het lachen dat we samen deden
Nu dat het lachen mij vergaat
En mij het huilen nader staat
Nu alles mis is, alles mis
En niets meer, niets meer over is
Van alles wat we samen waren
Van alles wat wel overdacht
Was opgekweekt, tot bloei gebracht
Nu van die tuin, van onze tuin
Niets over is dan enkel puin
En dode bloemen, dorre blad'ren
Nu alles weg is en verloren
Blijf ik de hemel weet waarom
Nog steeds dat lachen in me horen
refren'
Nu ik weer leer alleen te zijn
Om 's morgen op te staan met pijn
Te werken enkel met het doel
Verdoving van teveel gevoel
Nu van mijn vrienden, geen van allen
Nog redden kan wat is vergaan
Nu ik weer voor dat bed moet staan
Met teveel pillen, te veel drank
En weten dat ik godzijdank
Straks weer een keer in slaap mag vallen
Nu alles weg is en verloren
Blijf ik de hemel waarom
Nog steeds dat lachen in me horen
Maar uit een ver voorbij verleden
Komt altijd weer omhoog in mij
Als water in een woestenij
Een lachen lachen zonder reden
Het lachen dat we samen deden
La risa
refren':
La risa que compartíamos
Ha terminado, ha terminado
Y lo que éramos tú y yo
Está irremediablemente cortado
Ahora ha llegado el invierno
Una temporada amarga y fría
La risa que compartíamos
Ha terminado, ha terminado
Pero de un pasado lejano
Siempre vuelve a surgir en mí
Como agua en un desierto
Una risa sin motivo
La risa que compartíamos
Ahora que la risa me abandona
Y el llanto se acerca a mí
Ahora que todo está mal, todo está mal
Y ya no queda nada, nada
De todo lo que éramos juntos
De todo lo que se pensaba
Se cultivaba, se hacía florecer
Ahora de ese jardín, de nuestro jardín
No queda nada más que escombros
Y flores muertas, hojas secas
Ahora que todo se ha ido y se ha perdido
Sigo escuchando en mí esa risa
refren'
Ahora que vuelvo a aprender a estar solo
Para levantarme por la mañana con dolor
Trabajar solo con el objetivo
De adormecer demasiado sentimiento
Ahora ninguno de mis amigos
Puede salvar lo que se ha perdido
Ahora que debo enfrentarme de nuevo a esa cama
Con demasiadas pastillas, demasiado alcohol
Y saber que, gracias a Dios
Pronto podré volver a dormir
Ahora que todo se ha ido y se ha perdido
Sigo escuchando en mí esa risa
Pero de un pasado lejano
Siempre vuelve a surgir en mí
Como agua en un desierto
Una risa sin motivo
La risa que compartíamos
Comentarios
Envía preguntas, explicaciones y curiosidades sobre la letra
Forma parte de esta comunidad
Haz preguntas sobre idiomas, interactúa con más fans de Willem Nijholt y explora más allá de las letras.
Conoce a Letras AcademyRevisa nuestra guía de uso para hacer comentarios.
¿Enviar a la central de preguntas?
Tus preguntas podrán ser contestadas por profesores y alumnos de la plataforma.
Comprende mejor con esta clase: