Traducción generada automáticamente
Descenso Polo Arbóreo Sendeiro do Delirio
Xerión
Descenso Polo Arbóreo Sendeiro do Delirio
Inmerso na profunda e mórbida desidia
Por mor do delirante sino
Que tensa o eterno e fráxil fío
Que une o Todo que eu aprezo
O abismo das mentes separadas
Aparéceme na onírica fraga neboada
Atraveso o empedrado e sinuoso sendeiro
E descendo ate a negra, psicótica e suicida soedade...
Perdido entre bágoas de traizoada confianza a árbore de troncos diverxentes acobíllame o alumear da lúa estreméceme, dor intensa entre os círculos de pedras circundantes da miña tolemia...
A auga que cae do inmenso e sangrante ceo forma o lodo que entorpece as miñas veas a morte en vida ateitiña co seu noxento abafo o corvo da mafenta rosa grazna o seu adeus
Descenso por el Sendero Arbóreo del Delirio
Inmerso en la profunda y mórbida desidia
Por el delirante destino
Que tensa el eterno y frágil hilo
Que une todo lo que aprecio
El abismo de las mentes separadas
Aparece en el bosque nebuloso onírico
Atravieso el empedrado y sinuoso sendero
Y desciendo hacia la negra, psicótica y suicida soledad...
Perdido entre lágrimas de traicionada confianza el árbol de troncos divergentes me cobija
La luz de la luna me estremece, dolor intenso entre los círculos de piedras circundantes de mi locura...
El agua que cae del inmenso y sangrante cielo forma el lodo que entorpece mis venas
La muerte en vida acecha con su repugnante aliento
El cuervo de la rosa marchita grazna su adiós



Comentarios
Envía preguntas, explicaciones y curiosidades sobre la letra
Forma parte de esta comunidad
Haz preguntas sobre idiomas, interactúa con más fans de Xerión y explora más allá de las letras.
Conoce a Letras AcademyRevisa nuestra guía de uso para hacer comentarios.
¿Enviar a la central de preguntas?
Tus preguntas podrán ser contestadas por profesores y alumnos de la plataforma.
Comprende mejor con esta clase: