Ayrýlýðýn Hediyesi

Þimdi saat sensizliðin ertesi
Yýldýz doðmuþ gökyüzü ay aydýn
Avutulmuþ çocuklar çoktan sustu
Birben kaldým tenhasýnda...
Gecenin avutulmamýs ben.

Þimdi gözlerime aðlamayý öðrettim
Ki bu yaþlar utangaç boynunun
kolyesi olsun
Buda benim sana
ayrýlýrken hediyem olsun.

Soytarýlýk etmeden
güldürebilmek seni
Ekmek çalmadan doyurabilmek
Ve haksýzlýk etmeden
doðan güneþe
Bütün aydýnlýklarý içine
sezebilmek gibi
Mülteci isteklerim oldu
arasýra biliyorsun
Þimdi iyi niyetlerimi bir bir
yargýlayýp asiyorum
Bu son olsun, son olsun.

Þimdi saat yokluðunun belasý
Sensiz gelen sabaha günaydýn
Ýþi gücü olanlar çoktan gitti
Bir ben kaldým voltasýnda gecenin
Hic uyumamýþ ben
Þimdi gözlerime aðlamayý öðrettim
Ki bu yaþlar utangaç
boynun kolyesi olsun
Bu da benim sana
Ayrýlýrken hediyem olsun.

Kafamý duvara vurmadan
tanýyabilmek seni
Beyninin icindekileri anlýyabilmek ve
Yitirmeden yüzündeki anlýk
tebessümü
Bütün saatleri öyleyce
Dondurabilmek için
Çýldýrasýya paraladým kendimi
Lanet olsun
Artýk sigarayý üç pakete
çýkarttým günde
Olsun gözüm olsun,
ne olacaksa olsun...