Edurnezuri

Bistas ezagutzen nuen,
larunbat gaueko neska polita zen,
askok maite zuten bera.

Hots egiten zidan arren
urrun jarraitzen nuen
baina gaueko giroan
nereak egin zuen.
Argi gabeko kalean
biok elkar begira,
zure soineko txuriaz
zeharo txundituta.

Bere besoetan nahi gabe
preso bat bilakatua naiz.

Azkar gerturatu nintzen
kontzientzia hartu gabe.
Muxu eder bat izan zen
estarritik su ematen.
Ahoa gozo,
mingaina bero.
Errudun nintzen
hurrengo goizean.

Aurrean izatean uko egingo diot,
atrakzioa aurka izan arren.
Berak sumendi baten garraren antzera
erretzen nau nere erraietan.
Berak itsasoko ur gaziaren antzera
itotzen nau nere erraietan.
Barrutik erretzen nau(e)n sugarra
kemen hutsez ez dut itzaliko.
Zugandik urrundu beharrean,
ziur ez zaitudala ahaztuko.