Tempo Canequinha

Un ves Sonsente éra sábe
Un ves Sonsente éra ote koza
Kónde ses mudjer tava uzá
Un lense, un xalxe kor da róza
Un bluza, un kónta de koral
Kónde, na ses bói nasional, es ta morná te manxê
Kónde sen konfiansa nen abus
Es ta sirví ses kafe ku ses ratxinha de kuskús

Kónde pa Nosinhóra da Lus tive un grande pursisan
Kónde ta kolóde Santa Krus
Ta kolóde pa Sanjon na Ribera di Julion
Kónde ta kutxide na pilon, ta kantóde na purfia
Kónde ta txubidu na pórta
Ta vivide kon más goste i kon más aligria

Es ka tava andá móda góra
Na mei di mizéria, xei di fóm
Ta inbarká, ta ba nbóra
Sen un papel, sen un nóm
Móda un lingada di karvon
Éra koliéta na txon, éra vapor na Baía
O! Sonsente na kes dia
Ate góte di Mané Jon tava ngorda na jemada

Pa tude es rua di Morada éra un data di stranjer
Éra uma vida folgada
Sisarón, vida erada, ta nada na dinher
Di note sentóde na prasinha ta partí góin asin
Pa mi, pa bo, pe mi
Pa mi, pa bo, pe mi

Éra na tenpe di kanikinha