Mansleu met zwil in de hande

A'j 't volk in deursnee nemt
En i-j keurt naor boks of hemd
Dan he'j vrouwleu, keerls en blagen
Wat zo'j pochen, wat zo'j klagen

Met de mansleu bu'w gauw klaor
Onder kin en neuse 'n fusken haor
Sprekken kont ze astertoo
't Leste woord is vaak veur moo

Wi-j bunt mansleu met zwil in de hande
Onze vrouwleu hebt haor op de tande
Wi-j hebt blagen met stenders van bene
Wel hef zok volk ooit ezene

A'j noo de vrouwleu neumt
Da's waor keerls zo vake van dreumt
Alles aeven interessant
Geerne ha'j ze an de hand

Kikvorske net wa'j zegt
A'j ze anraakt springt ze weg
En at ze zegt: kom maor bi-j mi-j
Zeg noo, wel blif der dan vri-j

De blagen, da's 't jongste soort
Good van zin en 't hoogste woord
Maor bunt ze krank of dut 't zeer
Boh, dan gef 't een gereer

Dat porkt en pottert maor wat an
Van smoddelkanus tut gladjan
Kriegt ze vri-jersveute an 't gat
Zeukt ze alleneg eur pad