Ab-ý NaFi (Mercan Dede)

Önceden ben tektim öncesinde bir melektim
Hep önümde bir þua ve nurdu var olan bebektim
Her tarafta tarlalar var hep çiçekli ben de ektim
Artýk sularý beklemek gerekti benim için
Düþman edinip düþman olmamak gerekti bunun için
Ben köstebektim yoktum ortalarda yurdum yerdi
Ve saklanýrdým en derinde katlanýrdým herbi derde
Ve herbi çileye, yeryüzündeyim güneþ de benle
Kamaþtý gözlerim bu bedenim hep savaþtý
Gölgemin arkasýnda görkemim kaldý
Ben bi kuþtum artýk, güneþle arama perde
Geceyle aramýz iyiydi bence
Kanatlarýmdý rüzgar bu gönlümdeyse aþk var
Akýlsa donmuþ
Bir yunustum buz tutan denizlerin dibinde suskun
Oltalar ve aðlar birer mayýn gibi
Bir çýðlýk duydum sanki yapmayýn demiþ gibi deniz de aðlar
Ben bir okyanustum þimdi yaðmur oldum orman oldum
Bir kuþ oldum akrep oldum oðlak oldum yaprak oldum insan oldum
Ben de yandým, ben de aðladým bi boþluktaydým
Ve ben de toprak oldum