The Song of Eärendil (parts I - III)

Het Lied van Eärendil (delen I - III)

The Song of Eärendil (parts I - III)

Eärendil was een zeemanEärendil was a mariner
Die in Arvernien verbleefThat tarried in Arvernien
Hij bouwde een schip van gevallen houtHe built a boat of timber felled
In Nimbrethil om te reizenIn Nimbrethil to journey in
Zijn zeilen weefde hij van mooi zilverHer sails he wove of silver fair
Van zilver waren zijn lantaarns gemaaktOf silver were her lanterns made
Zijn boeg was als een zwaan gevormdHer prow was fashioned like a swan
En licht lag op zijn banierenAnd light upon her banners laid

In wapenuitrusting van oude koningenIn panoply of ancient kings
In ketens gehuld gewapendIn chainéd rings he armoured him
Zijn glanzende schild versierd met runenHis shining shield was scored with runes
Om hem te beschermen tegen wonden en schadeTo ward all wounds and harm from him
Zijn boog was van drakenhoorn gemaaktHis bow was made of dragon-horn
Zijn pijlen gesnoeid van ebbenhoutHis arrows shorn of ebony
Van zilver was zijn maliënkolderOf silver was his habergeon
Zijn schede van chalcedoonHis scabbard of chalcedony
Zijn zwaard van staal was dapperHis sword of steel was valiant
Van adamant was zijn hoge helmOf adamant his helmet tall
Een arendveer op zijn kroonAn eagle-plume upon his crest
Op zijn borst een smaragdUpon his breast an emerald

Onder de maan en onder sterrenBeneath the Moon and under star
Zweefde hij ver van noordelijke strandenHe wandered far from northern strands
Verdwaald op betoverde padenBewildered on enchanted ways
Ver voorbij de dagen van stervelingenBeyond the days of mortal lands
Van het geknapper van het Smalle IJsFrom gnashing of the Narrow Ice
Waar schaduw ligt op bevroren heuvelsWhere shadow lies on frozen hills
Van lagere hitte en brandende woestenijFrom nether heats and burning waste
Keerde hij snel om, en dwaalde nog steedsHe turned in haste, and roving still
Op sterrenloze wateren verafdwalingOn starless waters far astray
Ten slotte kwam hij bij de Nacht van NietsAt last he came to Night of Naught
En hij passeerde, en nooit zag hijAnd passed, and never sight he saw
Van glanzende kust noch licht hij zochtOf shining shore nor light he sought
De winden van woede drongen hem voortThe winds of wrath came driving him
En blind vluchtte hij in het schuimAnd blindly in the foam he fled
Van west naar oost en zonder opdrachtFrom west to east and errandless
Onopgemerkt haastte hij zich naar huisUnheralded he homeward sped

Daar kwam Elwing naar hem toe vliegenThere flying Elwing came to him
En vlam was in de duisternis aangestokenAnd flame was in the darkness lit
Helderder dan het licht van diamantMore bright than light of diamond
De vlam op haar halskettingThe fire upon her carcanet
De Silmaril bond ze hem aanThe Silmaril she bound on him
En kroonde hem met het levend lichtAnd crowned him with the living light
En moedig dan met brandende wenkbrauwAnd dauntless then with burning brow
Keerde hij zijn boeg; en in de nachtHe turned his prow; and in the night
Van de Anderwereld voorbij de ZeeFrom Otherworld beyond the Sea
Daar kwam een storm sterk en vrij opThere strong and free a storm arose
Een wind van kracht in TarmenelA wind of power in Tarmenel
Langs paden die zelden stervelingen gaanBy paths that seldom mortal goes
Droeg zijn schip met bijtende ademHis boat it bore with biting breath
Als de macht van de dood over het grijzeAs might of death across the grey
En lang vergeten zeeën verstoordAnd long forsaken seas distressed
Van oost naar west verdween hijFrom east to west he passed away

Door de Eeuwige Nacht werd hij teruggedragenThrough Evernight he back was borne
Op zwarte en brullende golven die roldenOn black and roaring waves that ran
Over verlichte en gezonken kustenO'er leagues unlit and foundered shores
Die verdronken voordat de Dagen begonnenThat drowned before the Days began
Tot hij op parelstranden hoordeUntil he heard on strands of pearl
Waar de wereld eindigt de muziek die langWhere ends the world the music long
Waar altijd schuimende golven rollenWhere ever-foaming billows roll
De gele goud en verbleekte juwelenThe yellow gold and jewels wan
Hoorde hij de Berg stijgen in stilteHe saw the Mountain silent rise
Waar de schemering op de knieën ligtWhere twilight lies upon the knees
Van Valinor en EldamarOf Valinor, and Eldamar
Zag hij veraf, voorbij de zeeënBeheld afar beyond the seas
Een zwervende ontsnapt uit de nachtA wanderer escaped from night
Bij de haven van wit kwam hij uiteindelijkTo haven white he came at last
Bij het Elfenhuis, groen en mooiTo Elvenhome the green and fair
Waar de lucht fris is, waar bleek als glasWhere keen the air, where pale as glass
Onder de Heuvel van IlmarinBeneath the Hill of Ilmarin
Een glans in een steile valleiA-glimmer in a valley sheer
De met lampen verlichte torens van TirionThe lamplit towers of Tirion
Zijn weerspiegeld op de SchaduwmeerAre mirrored on the Shadowmere

Hij bleef daar van zijn dwaaltochtHe tarried there from errantry
En melodieën leerde zij hemAnd melodies they taught to him
En oude wijzen vertelde hem wonderenAnd sages old him marvels told
En harpen van goud brachten zij hemAnd harps of gold they brought to him
Zij kleedden hem toen in elfen-witThey clothed him then in elven-white
En zonden zeven lichten voor hemAnd seven lights before him sent
Als door de CalacirianAs through the Calacirian
Naar het verborgen verworpen land ging hijTo hidden land forlorn he went
Hij kwam in de tijdloze zalenHe came unto the timeless halls
Waar de talloze jaren stralend vallenWhere shining fall the countless years
En eindeloos regeert de Oude KoningAnd endless reigns the Elder King
In Ilmarin op de steile BergIn Ilmarin on Mountain sheer
En woorden ongehoord werden gesprokenAnd words unheard were spoken then
Van volk van Mensen en ElfenrasOf folk of Men and Elven-kin
Voorbij de wereld werden visies getoondBeyond the world were visions showed
Verboden voor hen die daarbinnen wonenForbid to those that dwell therein

O Elbereth Gilthoniel!A Elbereth Gilthoniel!
Silivren penna mírielSilivren penna míriel
O menel aglar elenathO menel aglar elenath
Gilthoniel, A! Elbereth!Gilthoniel, A! Elbereth!
Wij herinneren ons nog, wij die wonenWe still remember, we who dwell
In dit verre land onder de bomenIn this far land beneath the trees
Het sterrenlicht op de Westelijke ZeeënThe starlight on the Western Seas

Een schip dan nieuw bouwden zij voor hemA ship then new they built for him
Van mithril en van elfen-glasOf mithril and of elven-glass
Met glanzende boeg; geen geschoren riemWith shining prow; no shaven oar
Of zeil droeg zij op een zilveren mastNor sail she bore on silver mast
De Silmaril als lantaarnlichtThe Silmaril as lantern light
En banier stralend met levend vlamAnd banner bright with living flame
Om daarop te glanzen door ElberethTo gleam thereon by Elbereth
Zij zelf geplaatst, die daarheen kwamHerself was set, who thither came
En maakte onsterfelijke vleugels voor hemAnd wings immortal made for him
En legde hem onsterfelijke noodlot opAnd laid on him undying doom
Om de kustloze hemel te bevarenTo sail the shoreless skies and come
Achter de Zon en licht van de MaanBehind the Sun and light of Moon

Van de hoge heuvels van EverevenFrom Evereven's lofty hills
Waar zacht zilveren fonteinen vallenWhere softly silver fountains fall
Droegen zijn vleugels hem, een zwervend lichtHis wings him bore, a wandering light
Voorbij de machtige BergwandBeyond the mighty Mountain Wall
Van de Einde van de Wereld keerde hij zich omFrom World's End there he turned away
En verlangde opnieuw om ver te vindenAnd yearned again to find afar
Zijn thuis door schaduwen reizendHis home through shadows journeying
En brandend als een eilandsterAnd burning as an island star
Zelfs hoog boven de nevels kwam hijOn high above the mists he came
Een verre vlam voor de ZonA distant flame before the Sun
Een wonder voor de ontwakende dageraadA wonder ere the waking dawn
Waar grijs de Norse wateren stromenWhere grey the Norland waters run

En over Midden-aarde ging hijAnd over Middle-earth he passed
En hoorde ten slotte het pijnlijke wenenAnd heard at last the weeping sore
Van vrouwen en elvenmeisjesOf women and of elven-maids
In Oude Dagen, in jaren van weleerIn Elder Days, in years of yore
Maar op hem was een machtige noodlot gelegdBut on him mighty doom was laid
Tot de Maan zou vervagen, een orbomsterrenTill Moon should fade, an orbéd star
Om te gaan, en nooit meer te blijvenTo pass, and tarry never more
Op Nabij Shores waar Stervelingen zijnOn Hither Shores where Mortals are
Voor altijd nog een herald opFor ever still a herald on
Een boodschap die nooit zou rustenAn errand that should never rest
Om zijn stralende lamp ver weg te dragenTo bear his shining lamp afar
De Flammifer van WesternesseThe Flammifer of Westernesse