Schuldig

Vanmorgen stond mevrouw Verbeek terecht
Ze zat al vele weken opgesloten
Omdat ze met twee welgemikte schoten
Haar eigen man pardoes had neergelegd

Stond het destijds voor goede buurtgenoten
Nog lang niet vast, dat zij het had gedaan
Vandaag keek men er anders tegenaan
Men zag de billen die zij moest ontbloten

Mevrouw Verbeek wou juist ter ruste gaan
Zo luidde haar verklaring onder ede
Toen tot haar schrik een in het zwart geklede
Figuur ineens beneden bleek te staan

Verbeek was toen op zakenreis, alsmede
Voorzien van een lichtgrijze regenjas
Ze schoot, ontdekte later wie het was
En belde de politie hier ter stede

Terecht verzweeg ze dat hij haar nog pas
Had opgebeld, en thuis zou arriveren
Uit Londen met een heel stel nieuwe kleren
En bovendien voor haar een mooie tas

Vanmorgen stond mevrouw Verbeek terecht
En wat haar daad betrof, zij kon bezweren
Dat zij in doodsnood meende te verkeren
Een milde uitspraak is haar toegezegd