Meisjes van 113

Hebben van die haperende voeten
Lopen daarmee overal tegenan
Weten helemaal niet wat ze moeten
Zetten de tv dan maar weer an
Moeten zwarte jurken, van die grote maten, aan
Die ze bij d'r oma zo afschuwelijk vonden staan
Willen niet in bejaardencentra, moeten er toch heen
En zijn daar met z'n honderden verschrikkelijk alleen

Meisjes van honderddertien, niet zo gelukkig
Meisjes van honderddertien, d'r net overheen
Te kippig voor kranten
Te doof voor de merels
Te jong voor 't graf en
Te oud voor de kerels
Met 't vage gevoel
Voor niks meer te deugen
En kallempjes aan
Verdampt je geheugen

Meisjes van honderddertien
Nog net niet gestoord
Honderd en dertien
Moeten nog voort