Meisje Van Zestien

Chica de Dieciséis

Meisje Van Zestien

Niña pobre, dieciséis primaveras tan tiernas.Arm kind, zestien lentes zo pril.
Oh, cómo yaces aquí en silencio, a un lado del camino.Ach wat lig je hier stil, langs de kant van de weg.

Vivía en un barrio de villas, sus padres eran asquerosamente ricos.Ze woonde in een villawijk haar ouders waren stinkend rijk.
Sin embargo, ya no había nada que la atara, se entregó a un vagabundo,Toch was daar niets meer dat haar bond, ze gaf zich aan een vagebond,
que hablaba de amor, la vieja historia, y ella creía en todo.die sprak van liefde, 't oud verhaal, en zij geloofde 't allemaal.
Así que se fue, no llevó nada consigo; solo su juventud y la ideaZo ging ze weg, ze nam niets mee; alleen haar jeugd en het idee
de que él era su hombre, ella su mujer, y así sería siempre.dat hij haar man was, zij zijn vrouw, en het altijd zo blijven zou.

Niña pobre, dieciséis primaveras tan tiernas.Arm kind, zestien lentes zo pril.
Oh, cómo yaces aquí en silencio, a un lado del camino.Ach wat lig je hier stil, langs de kant van de weg.

Viajaban de ciudad en ciudad, porque él necesitaba espacio.Ze trokken voort van stad tot stad, omdat hij ruimte nodig had.
La vida de vagabundo era demasiado dura, no apta para una niña de dieciséis años.Het zwerversleven was te zwaar, niets voor een kind van zestien jaar.
Su amor era su destino, se estaba consumiendo lentamente.Haar liefde was haar levenslot, ze ging er langzaam aan kapot.
No podía resistir la pasión, tenía que seguir adelante hasta el final.Ze kon de hartstocht niet weerstaan, moest tot het einde verdergaan.
No era una niña, pero tampoco una mujer y no sabía qué vendría.Zij was geen kind, maar ook geen vrouw en wist niet wat er komen zou.

Niña pobre, dieciséis primaveras tan tiernas.Arm kind, zestien lentes zo pril.
Oh, cómo yaces aquí en silencio, a un lado del camino.Ach wat lig je hier stil, langs de kant van de weg.

Se volvió cansada, pálida y desvaída, perdió su juventud, su ideal.Ze werd vermoeid, zag bleek en vaal, verloor haar jeugd, haar ideaal.
Solo su amor permanecía, luego él se fue, lejos de ella,Alleen haar liefde bleef bestaan, toen ging hij weg, bij haar vandaan,
sin embargo, ella debería haber sabido que él no tenía suficiente amor.toch had ze kunnen weten dat hij niet genoeg aan liefde had.
Que un día se iría. y ella quedaría sola, con arrepentimiento y dolor,Dat op een dag hij weg zou zijn. en zij alleen, met spijt en pijn,
que él había tenido a una niña por tanto tiempo, como el viento juega con una sola hoja.dat hij zolang een meisje had, als een stormwind speelt met een enkel blad.

Niña pobre, dieciséis primaveras tan tiernas.Arm kind, zestien lentes zo pril.
Oh, cómo yaces aquí en silencio, a un lado del camino.Ach wat lig je hier stil, langs de kant van de weg.