Zie ik jou maar even

Het is nacht,
het is koud.
Ik wacht totdat jij thuis zal komen,
ik kijk omhoog en naar je raam.
Er zijn nog steeds geen lampen aan.
Het wordt koud en kill.
Kraag hoog opgetrokken.
Owh hoelaat kom je thuis,
ik heb het zo koud.

Zie ik jou maar even,
daarmee ben ik tevree.
Dan ga ik weer naar huis.
Nog een uurtje tv.
Zie ik jou maar even,
daarmee heb ik genoeg.
Ik ben dan weer gelukkig,
tot morgen vroeg.

Jah ik ben fout geweest,
dit had nooit mogen gebeuren.
Echt ik voel me zo stom,
ik had dit niet verwacht.
Het is gebeurt tot me spijt,
het is niet meer goed te praten.
Het is te laat,
het is voorbij.
Ik sta in de kouw.

Zie ik jou maar even,
daarmee ben ik tevree.
Dan ga ik weer naar huis.
Nog een uurtje tv.
Zie ik jou maar even,
daarmee heb ik genoeg.
Ik ben dan weer gelukkig,
tot morgen vroeg.

Er vallen nu wat druppels,
maar dat hoort er schijnbaar bij.
Hoelang moet ik nog wachten,
Willis zien dit is mijn moment.

Zie ik jou maar even,
Jah dan heb ik genoeg.
Ik ben dan weer gelukkig,
tot morgen vroeg.