Het portretje

Je zult misschien verwonderd wezen
Dat je van mij nog weer eens hoor
Maar 't is een heel gewone kwestie
Stel je er heus maar niks van voor
Je hebt, dat zul je heel goed weten
Het helemaal bij mij verbruid
Al schrijf ik nou ook nog een briefje
Met ons is 't uit

Toen ik van jou ben weggelopen
Omdat je zo jaloersig dee
Nam ik, maar dat was heus bij ong'luk
Zo'n klein portretje van je mee
Het zou verloren kunnen raken
Als ik het in dit briefje sluit
Maar 'k wil het toch niet langer houen
Met ons is 't uit

Je hebt, zoals ik zelf gezien heb
Je met een ander al getroost
Je leek je wel voor haar te schamen
Want anders had je niet gebloosd
Nou als ik ook oprecht moet wezen
Je zocht ze vroeger mooier uit
Afijn, 't kan mij geen ziertje schelen
Met ons is 't uit

'k Heb kennis in die tijd gekregen
Aan m'n overbuurman, de student
Hij had allang op me gelopen
En 't is een echte knappe vent
Maar nou de een en dan de ander
Dat heeft me altijd al gestuit
Ik kon niet aardig voor hem wezen
Nou is 't weer uit

Als je 't portretje terug wil hebben
Ik heb er netjes op gepast
Ik zit er dikwijls naar te kijken
't Staat in een lijstje op m'n kast
Kom het dan deze week maar halen
Je weet hoe laat de winkel sluit
Maar kom het liefst op woensdagavond
Dan mag ik uit