Oep het kerkhof

De katten die zijn baas hier oep het karekof
Ze lopen langs de stenen van het karekof
Ze wassen zich , ze luieren oep ne marmeren zarek
Ze wrijven langs mijn benen oep het karekof

de blare liggen stil hier oep het karekof
De lucht die lijkt zo kil hier oep het karekof
ge hoort de wind wel suisen , maar toch voelde giene zucht
Het klinkt als stil gefluister oep het karekof

Ik zoek naar uwe naam hier oep het karekof
gebeiteld in een kruis hier oep het karekof
mijn gedachten springen terug naar dien avond vol plezier
na zijn wij hier terug samen oep het karekof

Kweet echt nie wa te zeggen oep het karekof
Ik mis a na da g'hier ligt oep het karekof
Roekeloos en zat ree kik a toen terug naar huis
en deur mij ligde gij hier oep het karekof

De rolstoel knapst de kiezels van het karekof
ne kater streelt mijn been hier oep het karekof
een schoon troostend gebaar , maar kweur der toch niks van gewaar
en schreeuwend verlaat ik terug het karekof