Het mag dan treurig zijn

Het mag dan treurig zijn dat alles zo vergankelijk is
Maar als ik kijk naar wat maar voortduurt en wat blijft
Wat door de eeuwen heen constant en onveranderlijk is
Dan denk ik dat ik heel wat erger lijd

Onder dat wat niet voorbijgaat
Onder dat wat eeuwig duurt
Wat al tijden in het vat zit
En wat nooit een keer verzuurt

Het mag dan treurig zijn dat alles zo vergankelijk is
Maar als ik kijk naar wat de tand des tijds doorstaat
Wat door de eeuwen heen constant en onveranderlijk is
Denk ik dat ik mij veel meer zorgen maak

Over dat wat nooit eens ophoudt
Over dat wat zich herhaalt
Wat niet dood maar wat maar doorgaat
De geschiedenis bepaalt
Waar het eind niet van in zicht is
Wat het nooit een keer begeeft
Het allergrootste is het lijden
Om wat een eeuwig leven heeft

Het mag dan treurig zijn dat alles zo vergankelijk is
Maar als ik kijk naar wat maar voortduurt en wat blijft
Dan zie ik duidelijk dat het lijden onveranderlijk is
Maar dat je voor geluk nog kansen krijgt