Anadolu

Anatolia

Anadolu

En la madrugada me puse en caminoSabah seher vakti düştüm yola
Mi madre preguntó dónde estás, hijo, asíAnam sordu nire oğlum böyle
Le dije, madre, no preguntes más, mi corazón está herido, basta de preguntasDedim ana fazla sorma bağrım yanık yeter sorma
En la madrugada me puse en caminoSeher vakti düştüm yola

Días y días viajé sin pararGünler boyu yol aldım durmadım
Descansé en las fuentes de los manantialesPınar başlarında konakladım
Las montañas y las rocas me dieron pasoDağlar taşlar geçit verdi
El prado extendió su alfombra verdeÇayır çimen kilim serdi
En la madrugada me puse en caminoSeher vakti düştüm yola

Amé a una joven de ojos verdesBen bir yeşil gözlü yar sevmiştim
Día y noche esperé por tiGece gündüz başın beklemiştim
Un día de invierno, mi amor se durmió en el último sueñoBir kış günü vakit çaldı Yarim son uykuya daldı

No despertó, se fue lejosUyanmadı gitti uzaklara
Años sufriendo en soledadYıllarca kurda kuşa dert yandım
Creí que el tiempo curaría mi dolorZaman geçer unuturum sandım
Dicen que Kerem arde en su sufrimientoKerem derdiyle yanarmış
Mecnun muere y se marchitaMecnunsa ölüp solarmış
Mi dolor me lanzó al caminoBenim derdim vurdu beni yola

Preguntan, Barış, ¿qué haces allá?Sorarlar Barış ne edersin orda
¿Cómo no te pesa la distancia de tu tierra?Nasıl ağır gelmez mi ki sıla
Aquí he derramado mi corazón, por favor, no pregunten más, por el amor de Diosİşte içim döktüm sormayın artık tanrı aşkına
Mi dolor me lanzó al caminoBenim derdim vurdu beni yola