Stil Verdriet

De dag is voorbij, de avond breekt aan
Ik ben zo alleen in deze donkere nacht
Oh, kon ik maar met een glaasje wijn
In de maneschijn heel gelukkig zijn
En niet meer voelen die pijn

Want ik heb een stil verdriet
Dat niemand ziet, een stil verdriet
Ik voelde mij een hele piet
Tot zij mij verliet, een hele piet

De nacht is mijn vijand, dan komt m'n verdriet
Maar door het duister is er niemand die dat ziet
En soms is het net of de deur opengaat
En zij weer stralend voor me staat
Maar ik weet dat zo iets niet bestaat