
O Milionário
Preto e Branco
De rosto cansado e mão calejada
Uns tostões no bolso ao fim da jornada
Sob a luz das estrelas põe-se a caminhar
Por fim na sua rua por onde ninguém quer passar
No meio do quase nada o seu lugar
Que nada lhe falta, sua cara espelho
Cada porta que abre, um abraço a si mesmo
Portas que dão para o céu
Sentado numa velha cadeira de balanço
Tranquilo ao léu
E na certeza inabalável, um homem abençoado
Agradece em oração, o perfume da gratidão
Luz acesa em meio escuridão
Por onde ninguém quer passar
No meio do quase nada o seu lugar
Que nada lhe falta sua cara espelho
Cada porta que abre um abraço a si mesmo



Comentarios
Envía preguntas, explicaciones y curiosidades sobre la letra
Forma parte de esta comunidad
Haz preguntas sobre idiomas, interactúa con más fans de Preto e Branco y explora más allá de las letras.
Conoce a Letras AcademyRevisa nuestra guía de uso para hacer comentarios.
¿Enviar a la central de preguntas?
Tus preguntas podrán ser contestadas por profesores y alumnos de la plataforma.
Comprende mejor con esta clase: