Call Of The Raven Moon

Roep Van De Ravenmaan

Call Of The Raven Moon

De nachtelijke lucht is altijd stil alsThe night sky is ever still as
De stilte neerdaalt, de vier windenSilence descends, the four winds
Eén worden en mijnBecoming one caressing my
Naakte lichaam strelen, en terwijl je kijktNaked body, and as you watch
Buigen de takkenThe branches bend
En onthullen alles van jouRevealing all of you

Lang verloren, maar nooit vergetenLong lost, but never forgotten

Zal je me ontmoeten bij het meerWill you meet me at the lake
Waar het water mijn angst kalmeert?Where the water calms my fear?
Zal je opnieuw verliefd wordenWill you once more fall in love
En in mij je vlam aansteken?And light in me your flame?
Kom nog eens naar me toeCome to me once more
En ik zal vrede kennen en eindelijk vrij zijnAnd I shall know peace and at last be free

Het gebroken pad voor mijnThe shattered path before my
Zware voeten, leidt me naar binnenHeavy feet, leading me inward
Naar deze gebroken tempel van liefdeTo this broken temple of love
Lust en creatie, hier rustendLust and creation, resting here
Terwijl ik de roep verneemWhilst heeding the call

We liggen nu onder de maanverlichte luchtWe now lay under the moonlit sky
In de schaduwen van het verledenIn the shadows of the past
En terwijl we één worden, knielen de sterrenAnd as we become one the stars
En fluisteren poëzieKneel down, whispering poetry
Van dit verwelkende momentOf this withering moment

De vallende bladeren wevenThe falling leaves weaving
Een deken, eronderA blanket, underneath it
De diepste waarheidThe innermost truth
Voedt het zand van de tijdFeeding the sands of time
Stilt zijn hongerStilling it's hunger
Terwijl we onze dorst lessenWhile we quench our thirst

Onze plaats innemend onder de eeuwigheidTaking our place among forever
Alleen herinnerd door tweeRemembered only by two

Nu sluiten we onze ogen om te zienNow closing our eyes to see
Veranderen we onze harten om te voelenChanging our hearts to feel
Verzegelen we onze lippen om te horenSealing our lips to hear
De roep van de ravenmaanThe call of the raven moon
Die ons tot rust legtLaying us to rest

Jouw huid als zilverYour skin like silver
In de nacht, jouw gezicht als een gedicht zonder woordenIn the night, your face like a poem without words
Jouw aanraking was de zon in mijn hartYour touch was the sun in my heart
En mijn hart werd door jou gevondenAnd my heart was found by you

En terwijl de werelden beginnen te ontwakenAnd as the worlds begins to wake
Valt ook het laatste bloemblaadjeSo falls the last petal
En bij het einde van alle dingen moeten we gaanAnd at all things end we must go
Onze eigen wegen in de nachtOur separate ways into the night
Altijd alleen omdatAlways alone because
Ik je niet kon reddenI couldn't save you

En daarvoor bied ik mijn excuses aan en zal dat altijd doen!And for that, I am sorry and always will be!