1979

1979

1979

Schudden 1979Shakedown 1979
Coole kids hebben nooit tijdCool kids never have the time
Op een live draad, recht van de straatOn a live wire right up off the street
Jij en ik zouden elkaar moeten ontmoetenYou and I should meet

Junebug springt als een steenJunebug skipping like a stone
Met de koplampen gericht op de dageraadWith the headlights pointed at the dawn
We waren er zeker van dat we nooit een einde aan dit alles zouden zienWe were sure we'd never see an end to it all

En het kan me niets schelenAnd I don't even care
Om deze ritsblues van me af te schuddenTo shake these zipper blues
En we weten nietAnd we don't know
Gewoon waar onze botten zullenJust where our bones will
Rustend tot stof, denk ikRest to dust, I guess
Vergeten en opgenomenForgotten and absorbed
In de aarde hieronderInto the earth below

Dubbelcross de leegte en de verveeldeDouble cross the vacant and the bored
Ze zijn niet zeker wat we in petto hebbenThey're not sure just what we have in the store
Morfine stad, glijdend door de kosten, naar beneden om te zienMorphine city slippin' dues, down to see

Dat we het ons niet eens schelenThat we don't even care
Zo onrustig als we zijnAs restless as we are
Voelen we de aantrekkingskrachtWe feel the pull
In het land van duizendIn the land of a thousand
Schulden en gegoten cementGuilts And poured cement
Beklaagd en verzekerdLamented and assured

Naar de lichten en steden benedenTo the lights and towns below
Sneller dan de snelheid van geluidFaster than the speed of sound
Sneller dan we dachten dat we zouden gaanFaster than we thought we'd go
Onder het geluid van hoopBeneath the sound of hope

Justine kende de regels nooitJustine never knew the rules
Hing rond met de freaks en de ghoulsHung down with the freaks and the ghouls
Geen excuses hoeven ooit gemaakt te wordenNo apologies ever need be made
Ik ken je beter dan je doet alsof, om te zienI know you better than you fake it, to see

Dat we het ons niet eens schelenThat we don't even care
Om deze ritsblues van me af te schuddenTo shake these zipper blues
En we weten nietAnd we don't know
Gewoon waar onze botten zullenJust where our bones will
Rustend tot stof, denk ikRest to dust, I guess
Vergeten en opgenomenForgotten and absorbed
In de aarde hieronderInto the earth below

De straat verwarmt de urgentie van nuThe street heats the urgency of now
Terwijl je ziet dat er niemand in de buurt isAs you see there's no one around