AAQ (feat. Shervin Raadfar & Aidin Alipour)

این سری پایینه قند خونهīn sarī pāīnē qand khūne
گفتم به آرزو کم بخونهgoftam be ārzū kam bekhūne
آخه فهمی که نمیخواد کم بدونهākhē fahmī ke namikhwād kam bedūne
اینجا دستش میرسه کم به نونهīn jā dastash mīresē kam be nūne
حالا کی قهرمونه؟ کی پهلوونه؟hālā kī qahramūne? kī pahlūne
منم دارم از اون لهجههای بچگونهmanam dāram az ūn lahjehāye bachgūne
اما غلام قولامم مرد خونهāmā gholām qūlāmam mard khūne
نه این قُل و حلقههای تو قهوهخونهnah īn qūl o halqehāye to qahvehkhūne

شاید تقصیر نردبونهshāyad taqsīr nardbūne
نمیشه گفت هرکی بالائه چرب زبونهnamīshē goft harkī bālāye charb zabūne
شاید تقصیر چنگمونهshāyad taqsīr chāngmūne
که به هرجایی میزنیم جنگمونهke be harjāyi mīzanīm jangmūne
شاید, شایدم واقعا شأنمونهshāyad, shāyadam vāqean sha'nmūne
که این همه پروانه شمع یه دونهke īn hame parvāneh sham'e ye dūne
شاید کارمای جدمونهshāyad kārmāye jadmūne
یا شایدم نه اصلا حقمونهyā shāyadam nah aslan haqmūne
برات بیارم چند نمونه؟barāt bīāram chand namūne

مگه میشه اینهمه دویید نرسید؟mage mīshē īnhame davīd narasīd
به ته رسید این سررسیدbe tah rasīd īn sarresīd
بیا پایین از خر شیطونbiyā pāīn az khar sheytūn
بیا خودم برات میگیرم یه جعبه سیب اصلاbiyā khodam barāt mīgīram ye jābe sīb aslan

تو این مملکت یهوییto īn mamlekat yehoī
هرکی بیاد میگاد دهنتو به نوعیharkī bīyād mīgād dahanto be no'ī
مگه مهمه که میدوئی یا ولویی؟mage moheme ke mīdūī yā valūī
وقتی که نمیدونی باس بخوری چه گهیvaqtī ke namīdūnī bās bekhorī che gahi
یه آدم عادیمو دو روزه زندگیمye ādam ādīmū do rūze zendegīm
رفتمم نذارین سنگ روی مزارمraftamam nazārīn sang rūye mazāram
به من چه توده و حزب، اصلاح و اصولbe man che tūdē va hizb, eslāh o uṣūl
د کسکشا مگه من سیاستمدارم؟d kaskešā mage man siyāsatmadāram
تو این وضعیت غم پیشهto īn vāzīyat gham pīshe
وقتی اندیشه رو کندین از ریشهvaqtī andīshe rū kandin az rīshe
وقتی دست به طلا میزنی سنگ میشهvaqtī dast be talā mīzanī sang mīshē
مگه صفرارو برداریم حل میشه!mage sefrārū bardārīm hal mīshē!
هر بار دلمو به دریا زدمhar bār delamū be daryā zadam
یه کاری کردین که الان یه دریا زدمye kārī kardin ke alān ye daryā zadam
انگار هیچ چیزی کارساز نیستengār hich chīzī kārsāz nīst
حتی دعای خیر پدر مادرمhatā du'āye khayr pedar mādaram

تف تو این خاورمیانهtaf to īn khāvarmiyāneh
که از ایران ساخت یه مادر دیوانهke az Irān sākhte ye mādar dīvāneh
شدم با همه چی بیگانهshodam bā hame chī bigāneh
دردودلا تو حافظهم دیوانهdardūdlā to ḥāfeẓam dīvāneh
بنویسمش که قضیهس دستبندbenavīsamesh ke qadiye dastband
ننویسمم میکنه اذیت دستمnanavīsamm mīkone azīyat dastam
میگه حرفات منطقی نیmīgē harfāt mantiqī nī
منطق چه کسشریه تو این وضعیت اصلا؟mantiq che kashehrīye to īn vāzīyat aslan

بی وجودbī vojud
وقتی قلمم این دردو میسرودvaqtī qalamam īn dardū mīsarūd
میدونست این حرفا حرفای توام هستmīdūnest īn harfā harfāye tūam hast
پس نیازی نیست به شنودpas niyāzī nīst be shenūd

من داره جوونیم میرهman dāram jāvūnīm mīre
جا اینکه جاشو آب و جارو کنمjā inke jāsho āb o jāro konam
نشستم موهاشو پارو کنمnashastam mohāsho pāro konam
حالم خوش نیست نذارین پارو دممhālam khosh nīst nazārīn pāro damam
چشمام میرن له و لوردمcheshmām mīran leh o lūrdam
چشمام میان توی نبردمcheshmām mīyān toye nabardam
این وسطم جوونیم رفتīn vasatam jāvūnīm raft
پیاش کجا بگردم؟pyāsh kujā begardam
میزون نیستم حروم زادهmīzūn nīstam harūm zādē
کدوم خدایی شاخ به توی چموش داده؟kodūm khodāyi shākh be tūye chamūsh dāde
بعد مرگم بگین میزد مرحوم بادهbād margam begīn mīzad marhūm bāde
یه آب خوش پایین نرفت از گلوش ساده ولیye āb khosh pāīn narāft az guluš sāde valī
نساختیم توی سایه ها لونهnasākhtīm toye sāyehā lūneh
که هر مادر داغداری دایههامونهke har mādar dāghdārī dāyehāmūne
من که توی کوفه جیگرم سوختman ke toye Kūfe jīgaram sūxt
فرق ما تو خایههامونهfarq mā to khāyehāmūne

انگار وسط حموم فینمengār vasat ḥammūm fīnam
بد دهنیمم میاد از رو کینهمbad dahnīmam mīyād az rū kīnahām
من دارم گاییده میشمman dāram gāyīde mīsham
توقع داری چی بگم؟ اندوهگینم؟!tavāqqo dārī chī begam? andūkhīnām?!
این حرفا نمیکنن خالیم کهīn harfā namīkonnand khālīm ke
از جوونی چیزی نشد حالیم کهaz jāvūnī chīzī nashod hālīm ke
گناهش پای اینا، پای اونا، پای مردم حتی پای مامان بابام با اینکهgonāhesh pāye īnā, pāye unā, pāye mardom hatta pāye māman bābām bā inke
مدیون خونهس جثه و رشد این آدمmadyūn khūnes jathē va roshd īn ādam
اما کاش به حرف خونواده گوش نمیدادمāmā kāsh be harf khūnūdade gūsh namīdādam
از بچگی یه چیزایی مونده تو یادمaz bachgī ye chīzāyi mūnde to yādam
کشتنم با عقاید خشک این عالمkushtanam bā aqa'id khoshk īn ʿālam
طفلیا خودشونم آسیب دیده بودنو لوش نمیدادنṭofliyā khodshūnam āsīb dīde būduno lūsh namīdādan
حالا منی که فحش نمیدادمhālā manī ke fahsh namīdādam
با همه تو نزاعمbā hame to nazā'ām
پدر کشتگی دارمpedar kushtagī dāram

مردم دنیا همو دوست دارنmardom donyā hamū dūst dāran
تمامtamām