Morana

Morana

Morana

Con cada invierno ella se acerca a míSa zimom svakom prilazi mi ona
Para iluminar nuestra tierra con su fríoDa zemlje naše hladnoćom zasije
Y mientras anhelo su renacimientoI dok za preporodom njenim čeznem
Visiones brillantes de sueños y amarguraBlistave vizije snova i gorčine
Alejan mis pensamientosOdvlače misli moje

En reinos de hielo desaparezcoU kraljevstvima leda nestajem
Hechizado por su fría magiaMagijom njenom hladnom opčinjen
Recorro los senderos del invierno y la soledadStazama kročim zime i samoće
Que ha tejido para míKoje za mene istkala je
Con sus blancos dedosSvojim prstima bijelim

Y mientras me acerco para rendirle homenaje y arrodillarmeI dok prilazim da poklonim se i kleknem
Ante la reina de hielo de antañoPred ledenom kraljicom iz davninam
El viento melancólico me susurra con su vozSjetan vjetar šapuće mi glasom njenim
A través de las ramas de los antiguos pinos oscurosKroz grane tamnih borova drevnih
Llevando su tristezaTugu njenu pronosi

Fuera del alcance de los mortalesIzvan dohvata smrtnika
Su trono sagrado se alzaNjen sveti prijestol stoji
Dos lobos blancos a sus piesDva vuka bijela pod nogama njenim
En su esplendor plateadoU veličanstvensti njenom srebrnoj
Nos encontramos de nuevoOpet sastajemo se

"Con cada invierno tomo tu mano„Sa zimom svakom uzimam ruku tvoju
Vuela conmigo sobre las montañas de soledad y muerte"Poleti sa mnom nad planine osame i smrti"
Muriendo en la belleza desvergonzadaUmirući u ljepoti besramnoj
De tu aliento heladoTvoga daha sleđenog