De vluchteling

Als ergens op de wereld weer de hel is losgebroken
De rotte geest van haat en vrees weer rond begint te spoken
En moordlustig-geweld opeens de rust en vree verving
Dan sjokt langs 's Heren wegen
Door gure wind en regen
De vluchteling

Het huis dat ging in vlammen op en nergens iets te eten
En de soldaten in de straat verschieten hun geweten
Daar is niet meer te leven en vluchten niet gering
Wat spullen in een mandje
Een ijskoud kinderhandje
De vluchteling

De blik staat op oneindig maar de geest die blijft nog dralen
En elke doodsangst doorgemaakt blijft zich maar steeds herhalen
Families zo uiteen gerukt, een wereld die verging
Verlaten op die lange weg
Een toekomst zonder heg of steg
De vluchteling

De status van een bedelaar, door staat en land bedrogen
Afhank'lijk van een goede gift en van wat mededogen
En vind je een gesloten deur dan duidt dat op een ding
Die wil er niets van weten
Van al die hulpkreten
De vluchteling