Wú Bié

Wú Bié

Wú Bié

de liefde is als een schaduw, gebroken maar blijft verbondenqíng sī huī jiàn duàn le jiū chán réng xiāng liàn
wie heeft het licht gedoofd, dat de maan zo treurig maaktyǒu shéi lián miè le míng dēng duì cán yuè
verleden is als een vlinder, die voorbij fladdert, ver van jouwǎng shì huà dié lüè guò huā cóng yòu lí bié
ik houd de tranen in, wachtend op de hernieuwde vreugderěn zhe lèi děng dài chóng yù de xǐ yuè

bloemen vallen als sneeuwhuā bàn luò chéng xuě
vol met de geest van de nachtmǎn chéng yóu hún yè
het geloof in de liefde, zo koud als de stiltecéng xìn yǎng de ài sī háo wèi lěng què
roze kleuren vervagenróng yán wèi qiáo cuì
laat de witte jurk grijs wordentú ràng bái yī xiù chéng huī
en het leven blijft onvermoeibaar achter de liefde aanhé sù mìng bù tíng zhuī zhú hòu xiāng huì

laat de bloemen niet meer huilenbié hòu huā kū wěi
de liefde die bloeide, is voorbijjuàn liàn sheng kāi guò de měi
ik kijk terug, vol met geluk, op de verloren momentenyī huí móu mǎn yǎn xìng fú de shī piān

laat de bloemen niet meer verwelkenbié hòu huā cán quē
er blijft nog steeds een geur hangen van wat washái shèng zhàn fàng guò de zuì
ik mis je zo, de zoete momenten zijn allemaal verdwenencuò guò nǐ cháng jǐn suān tián dōu wú wèi

ik mis je zo, de zoete momenten zijn allemaal verdwenencuò guò nǐ cháng jǐn suān tián dōu wú wèi

de liefde is als een schaduw, verloren maar blijft verbondenqíng sī huī jiàn yuán fèn xiāo shī réng yǐn yuē
wie heeft het licht gedoofd, dat de maan zo treurig maaktyǒu shéi liàn miè le míng dēng duì cán yuè
verleden is als een vlinder, die voorbij fladdert, ver van jouwǎng shì huà dié zuó rì bǐ yì jīn shuāng fēi
ik houd de tranen in, wachtend op de hernieuwde vreugderěn zhe lèi děng dài chóng yù de xǐ yuè

bloemen vallen als sneeuwhuā bàn luò chéng xuě
vol met de geest van de nachtmǎn chéng yóu hún yè
het geloof in de liefde, zo koud als de stiltecéng xìn yǎng de ài sī háo wèi lěng què
roze kleuren vervagenróng yán wèi qiáo cuì
laat de witte jurk grijs wordentú ràng bái yī xiù chéng huī
en het leven blijft onvermoeibaar achter de liefde aanhé sù mìng bù tíng zhuī zhú hòu xiāng huì

laat de bloemen niet meer huilenbié hòu huā kū wěi
de liefde die bloeide, is voorbijjuàn liàn sheng kāi guò de měi
ik kijk terug, vol met geluk, op de verloren momentenyī huí móu mǎn yǎn xìng fú de shī piān

laat de bloemen niet meer verwelkenbié hòu huā cán quē
er blijft nog steeds een geur hangen van wat washái shèng zhàn fàng guò de zuì
ik mis je zo, de zoete momenten zijn allemaal verdwenencuò guò nǐ cháng jǐn suān tián dōu wú wèi

draai je om, langzaam, de lange weg is voorbij.zhuǎn shēn hòu màn màn cháng lù dōu wú bié