(Noem Me) Oud Verdriet

ik kom pas als je liggen gaat
je klaar bent voor de nacht
ik kom in beelden en fragmenten
hard ineens en onverwacht

ik kom terwijl je uit het raam kijkt
van je favoriet cafe
ik zal er zijn zodra je even denkt
ik heb er vrede mee

nananana

als eens rustig over zee kijkt
en je denkt nu heb ik rust
heb ik je onverwachts en zachtjes
keihard op je ziel gekust

je noemt me oud verdriet
doe wat je wil

maar zo vreselijk oud ben ik nog niet

ik kom het liefste als je luisterd
naar een onverwacht mooi lied
ik kom pas kijken weken maanden
na het echte groot verdriet

ik schuil in weggestopte foto's
iets wat je vind onder de bank
en echt ik ben niet te verdrinken
ik schuil het makkelijkst in de drank

nananana

ik kom soms midden in het lachen
dat zo over gaat in huilen
't zijn precies dezelfde tranen
die alleen maar van namen rijmen

je noemt me oud verdriet
doe wat je wil

maar zo vreselijk oud ben ik nog niet

maar het liefste kom ik 's nachts
als je niet slapen kan
juist dan, juist dan

nanananana