Jeroen

Kil en stil en lege straten, praten gaat niet zoals ik wil
Verstoort een woord, tekens gedachten wachtend aan een tempelpoort
Loop en hoop ik langs gangen vol jouw verademing etc.
Een tekening van geestrijkheid, gedrevenheid en schittering
Voelt een koelte als een rillng trilt ineens jouw aanwezigheid

Weet vergeet niet hoe wij waren verklaren daden wat jij deed
Tomeloos en grenzeloos, omarmen naasten jou
Nu nog steeds als je bij ons bent om ons heen, misschien als geest
Weet je nog dat wij de wereld zagen als een bol vol vrolijkheid
Die met al haar moois en lekkers jou was toegewijd

Vrienden, kerels, bondgenoten, kameraden, lotgenoten
Jeugd en pubers, mannen voor de toekomstdronk
Kroegenlopers, boekenlezers, Fisher-zangers op het veld
Solidaire solitairen door het leven over dood

Is een vriendschap over als je plotseling bent heengegaan
Houdt het op je goed te voelen als je aards bestaan veranderd is
Als je aards bestaan veranderd is, betoverd is en over is
In herinnering geslepen als een heldere edelsteen
Niemand weet waar je bent, of waar je heen bent gegaan.
Ik voel je hier soms naast me, ik voel je hier soms naast me staan