Den Bergtekne

Eg e ikkje bergteken,
Slik ho Margit Hjukse frå Sauherad var

Ho lengtar ut. Eg lengtar inn.
Ho lengtar ut. Eg lengtar inn.

Det e ho som ber sorgji så tronge
For meg fell nettane korte og dagane longe

Aleine eg aldri til kanten tør gå
Ho tok eismal vegjen til bergjet der låg

Hjarta ho drakk tomt
Eg og du kjenner ho vel? Lat oss tøma glaset på det
'Drik utor di, allerkjærasten min!'
'Drik utor di, allerkjærasten min!'

For mykje for meg, for lite for deg
For lite, for mykje, og stundom akkurat nok
Ho kvilar hos kvitskjeggen i bergjet det blå
Med du og eg veggen til endes må trå