Huldreslatten

Fisk i Grøndal beit ikkje på
Til øyde seter han Nils laut gå
Og sengja seg innom stokke-nov
Med regnet tromma så godt han sov

Men brått han vakna og var i lag
Med folk og kretur i solljos dag
Det lydde bjøllur, lokk og raut
Og anga stulstell og lukt av naut

Ei ven budeie med mjølking stulla
Og ein vidunderleg slått ho tulla
Når inn i bue ho byttar bar
Og sila mjølka i kjel og kar

Det rokk og varde til Nils fekk sjå
At det var huldra han lydde på
Med slått i minnet, åleine att
Han som ein annan tok livet fatt