een-twee-drie

1 2 3 twelf pinten oep een rij
4 5 6 wij hangen allemaal aan de fles
7 8 wij zuipen hier nen hele nacht
9 10 en wie ni zat is is gezien

laat de glazen klinken en roept dan allemaal schol
en kapt oe eigen zeker oem te rapste heelmaal vol
wij zakken onder tafel, we kotsen oep de vloer
en morgen zitten w'allemaal met d'n dunne oep de koer

den alkool die brengt de mens e stapke dichter in het graf
en elke keer dan starreven d'r van die hersencellen af
onze lever nor de klote, ons darmen in de knoop
en toch nog altijd dapper blijven meedaan met den hoop

delirium, cyrrose, syndroom van Korsakov
agressieve zijkers die vinden w'allemaal tof
ne neus gelak een jarrebees, nen donkerrooie kop
de cafébaas wordt er rijk van en wij zen aan den dop