Kýyýlara Git

Kýyýlara git. Sana gözyaþlarýmý vereyim susuzluðundan..
Sýrtüstü uzan ýþýðýma, buharlaþayým
Sonra kýyýlara git, açýl bana.

Tekrar tekrar geliþlerimi, vuruþlarýmý seyret kýyýlara
Sonra kýyýlara git, kendini býrak bana..

Mavi bulutlar yanýp sönsün uzaklarda
Bize yaðalým, sarsýlarak.
Asrýn köpükleri saçlarýmda,
Derin karanlýklarda renkler.
Kendini býrak uzaylarýma. Gidelim!

Sararmýþ sayfalarda buluþuyor sevgililer
"Gülüþ izi" aranýyor yüzlerde,
Yok!

Biz deðiliz sanki yaþayan, baþkasý, baþkalarý
Sarý hayatlara dokunuyoruz ucundan.

Eski fotograflardan yokoluyoruz
Birer birer gidiyoruz
(Ýzimiz kalýyor..)

Tutunamýyormuþ attýðýn demirler
Sisler içinde yelkenler sönük.
Ýlk rüzgarla gitmeyi düþlüyormuþsun buradan..

Kýyýlarýma gel -hala ayrýlmadýðým-
Gidelim.
(Tutuþturup yabani otlarý, çýkalým bu gece ormanýndan)