La Rueca

Het Spintol

La Rueca

Compadre, de muilezel is moe van de putCompadre, se cansó la mula de la noria
en de spiegel is moe om zo dof te zijn,y el espejito de sentirse tan opaco,
de pen is moe van het opeten van verhalen,el lapicero de comerse las historias,
de domme is moe van de tabakswolken,el calabobos de las nubes de tabaco,
en de nar zijn lach verdraait met elk amulet,y al bufón se le tuerce la risa con cada amuleto,
deed moe van het wachten op zijn wakkere droom,se cansó de esperar a su sueño despierto,

waar is mijn droom?, slapend in de kroeg,¿mi sueño donde está?, durmiendo la tajá,
die zich heeft verwond aan het spinnewiel in het toilet,que se ha pinchado con la rueca en el baño de un bar,
die is geen marionettenspeler, geen boerderijhond,que no es titiritero, ni perro cortijero,
geen cicade of mier heeft hem binnen gelaten,ni la cigarra ni la hormiga le han dejado entrar,
ik stuur hem naar de duisternis en ze kunnen hemlo mando pa lo oscuro y ya le pueden dar
lekker de kont geven van de spoken van eenzaamheid,bien por el culo a los fantasmas de la soledad,
veertig duiten geluk zijn genoeg voor mij.me bastan cuarenta duros de felicidad.

De mond is moe van de houten tong,La boca se cansó de lengua de madera,
de oude vissen van het ontwarren van haken,los peces viejos de desenredar anzuelos,
ieder stukje om blinde kussen te verstoppen,cada petacho de tapar besos a ciegas,
de knipbeurten van in jouw haar in slaap vallen,los trasquilones de dormirse entre tu pelo,
en de plassen vervelen zich van het steken naar de lucht,y los charcos se aburren de dar puñaladas al cielo,
de ochtenden van met elkaar praten met een volle buik,las mañanas de hablarnos con el papo lleno,

waar is mijn droom?, slapend in de kroeg,¿mi sueño donde está?, durmiendo la tajá,
die zich heeft verwond aan het spinnewiel in het toilet,que se ha pinchado con la rueca en el baño de un bar,
die is geen marionettenspeler, geen boerderijhond,que no es titiritero, ni perro cortijero,
geen cicade of mier heeft hem binnen gelaten,ni la cigarra ni la hormiga le han dejado entrar,
ik stuur hem naar de duisternis en ze kunnen hemlo mando pa lo oscuro y ya le pueden dar
lekker de kont geven van de spoken van eenzaamheid,bien por el culo a los fantasmas de la soledad,
veertig duiten geluk zijn genoeg voor mij.me bastan cuarenta duros de felicidad.

En als ik moe ben van het verkopen van de kogels,Y si me canso de vender los perdigones
vertel ik je de sproeten, deel ik vet en matrassente cuento las pecas, reparto manteca y colchones
aan de messias die komen kijkenA los mesías que vienen a ver
hoe ik moe ben van het aanvallen van harten,como me canso de embestir los corazones,
en elke pleintje verandert mijn huid in karton,Y cada plazuela me cambia la piel por cartones,
die op hun beurt mijn gezicht veranderen.que me cambian la cara a su vez.

waar is mijn droom?, slapend in de kroeg,¿mi sueño donde está?, durmiendo la tajá,
die zich heeft verwond aan het spinnewiel in het toilet,que se ha pinchado con la rueca en el baño de un bar,
die is geen marionettenspeler, geen boerderijhond,que no es titiritero, ni perro cortijero,
geen cicade of mier heeft hem binnen gelaten,ni la cigarra ni la hormiga le han dejado entrar,
ik stuur hem naar de duisternis en ze kunnen hemlo mando pa lo oscuro y ya le pueden dar
lekker de kont geven van de spoken van eenzaamheid,bien por el culo a los fantasmas de la soledad,
veertig duiten geluk zijn genoeg voor mij.me bastan cuarenta duros de felicidad.