La Luna Me Sabe a Poco

De Maan Smaakt Altijd Te Weinig

La Luna Me Sabe a Poco

Ze zei dat haar hart tot aan het plafond betegeld wasDecía que tenía el corazón alicatao hasta el techo
Dat ik haar misschien een rand van kussen kon gevenQue a ver si no podía hacerle yo una cenefa a besos
Om de zakken van de schort te vullen met toekomstPa llenar de porvenir los bolsillos del mandil
En een herinnering aan elke tegel op te hangenY colgar un recuerdo de cada azulejo

En er is niets zo walgelijk als het volhouden als een rotsY es que ná le da más asco, que aguantar como un peñasco
Tot de winter voorbij isA que pase el invierno
Dat ze zegt dat we elkaar weer zullen zienQue le diga que ya nos veremos
Dat ze heeft geleefd in een fluitjeQue ha vivido en un silbido
Trots om een merrie zonder teugels te zijnOrgullosa de haber sido una yegua sin freno
Versleten van het lopen over de grondDesgastada de andar por el suelo

Ik zei haar dat 's nachts de zeeën uit mijn poriën kwamenLe dije que a la noche por los poros me salían mares
Dromend dat ze met me sprak en me vastgreep aan haar stembandenSoñando que me hablaba y me agarraba a sus cuerdas vocales
Dat niemand kan slapen terwijl mijn hart kloptQue no hay quien pueda dormir escuchando mi latir
Het lijkt wel alsof ze glas aan het kauwen isQue parece que está masticando cristales

Ik heb een kat in mijn ingewanden, een trilling in mijn wimpersTengo un gato en las entrañas, un tembleque en las pestañas
En heel weinig tijdY muy poco tiempo
Als ze me zegt dat we elkaar weer zullen zienSi me dice que ya nos veremos
Breek ik de jaloezieën af, om door mijn raamVoy rompiendo las persianas, pa dejar por mi ventana
De weg open te laten, als ze moe is van het lopen over de grondEl camino abierto, si se cansa de andar por el suelo

We leggen de tafel, jij blijft aan mijn zijdePondremos el mantel, tu quédate a mi lado
Om bij zonsopgang te eten wat onze handen willenA comernos al amanecer lo que quieran las manos
En als toetje een vervloekte zon die me gek maaktY de postre un sol maldito que termine de volverme loco
Want je weet dat de maan voor mij altijd te weinig smaaktQue ya sabes que la luna a mí siempre me sabe a poco

Ze zei dat haar hart tot aan het plafond betegeld wasDecía que tenía el corazón alicatao hasta el techo
Dat ik haar misschien een rand van kussen kon gevenQue a ver si no podía hacerle yo una cenefa a besos
Om de zakken van de schort te vullen met toekomstPa llenar de porvenir los bolsillos del mandil
En een herinnering aan elke tegel op te hangenY colgar un recuerdo de cada azulejo

We leggen de tafel, jij blijft aan mijn zijdePondremos el mantel, tu quédate a mi lado
Om bij zonsopgang te eten wat onze handen willenA comernos al amanecer lo que quieran las manos
En als toetje een vervloekte zon die me gek maaktY de postre un sol maldito que termine de volverme loco
Want je weet dat de maan voor mij altijd te weinig smaaktQue ya sabes que la luna a mí siempre me sabe a poco