Ugnis Kyla Virð Àþuolø

Skrisk su uþkeiktu vëju á tolá
O kunigaikðti liûdesio ir nevilties,
Neðk mano skausmà á prarastà ðalá,
Atgimstanèias vizijas ið praeities.

Kraujo lietus pamirðtosios didybës,
Tai liûdnos aðaros þemës gelmiø,
Atodûsiai verþias pro miglà ir tylà,
Ugnis kyla virð Àþuolø...

Ir ta jëga, kuri drebino þemæ,
Tebûna mano galybës jëga,
Tegu griaudþia þaibai, að jau einu
Su vëju ir ugnim...

Ten paslëpta Iðmintis
Uþrakinta giliausiuose poþemiuose.
Ten paslëpti Raktai
Nuo durø á amþinybæ.

Per medþiø ðaknis á poþemio ðalá,
Per tunelá tamsø á Þemës gelmes,
Jau netoli tamsi ugnies jëga,
Liejas ir verþias ið Uþburto Rato
Á paslëptus slënius apgaubtus migla,
Kyla á virðø ðëlstanti Audra.

Galinga jëga sudrebina þemæ
Virð didingø kamienø senø Àþuolø,
Ásiliek á mane, o Didybës karaliau
Kuomet að á ugná einu.